Wat moest ik lachen om Bettye LaVette die maandagavond de 1,5 minuut muziek mocht invullen bij DWDD. Ze nam overduidelijk geen genoegen met het slechte geluid in de studio en wilde pas gaan zingen toen ze zichzelf en haar begeleidingsband goed kon horen. Professioneel als ze is had ze er uiteraard geen trek in zo vals als een kraai zingend live op televisie te verschijnen. Want dat gebeurt namelijk als er een toondoof figuur het geluid staat te mixen.
Kutminuut bij DWDD
Verder zou ik er geen seconde meer aan gedacht hebben ware het niet dat ik op twitter ineens allerlei tweets en retweets zag verschijnen van mensen die duidelijk van hoed noch rand weten. Die niet begrijpen dat er voor dat flitsje muziek een hele organisatie nodig is. Je gaat toch gewoon achter de microfoon staan en zingen? Nee dus. Maar de hele meuten was al aan het bashen: een blunder, onprofessioneel, lui, sterallures, blablabla. De Telegraaf meldde zelfs dat ze waarschijnlijk niet in de gaten had dat het een live programma was. Uiteraard. Een vrouw die al 40 jaar in de muziek zit laat zich als een mak schaapje naar een studio rijden en weet dan vervolgens niet wat haar daar allemaal te wachten staat. Bijzonder logisch.
Wat Bettye LaVette deed was te gek. Want het lag niet aan haar dat ze vijf keer opnieuw moest beginnen, maar aan ondeskundig personeel. Je zag de irritatie groeien op haar gezicht. Ze pikte het niet en liet niet met zich sollen. Zelfs voor die kutminuut bij DWDD wilde ze het beste geven dat ze had. De media kunnen het een blunder noemen, ik noem het professionaliteit. Go Bettye!
rebecca[at]aichaqandisha.nl