Majda probeerde het Parijsdieet. En wat er toen gebeurde!

Het-Parijs-dieet k

Een tijd geleden besprak Hassnae ‘Het Parijs Dieet‘ van voedingsdeskundige Jean-Michel Cohen. Leuk en aardig natuurlijk, maar het enige wat je je afvraagt is: werkt het? Ze dwong me daarom het speciaal voor AichaQandisha uit te proberen.

Half september heb ik het boek in huis gehaald en heb ik in een weekend een eetschema gemaakt voor de volgende week. Het boek begint met de strenge caféfase. Die mag je maximaal 10 dagen doen. Je eet drie keer per dag een maaltijd en meer niet. Het kwam neer op: yoghurtshake – salade – gestoomde groenten.

De strenge fase is bedoeld om een kickstart aan je dieet te geven. Zodat je direct afvalt en goede moed hebt om het ook echt vol te houden. Het was zwaar. Het voelde een beetje alsof ik aan het vasten was. De hele dag dronk ik thee en water om in ieder geval niet de hele tijd aan die lege maag te denken.

Genoeg gezondigd
Ik heb het vier dagen volgehouden. Binnen een week viel ik drie kilo af. Als dat je geen goede moed geeft!

De tweede fase bevat wat meer eten en tussendoortjes. Fruit voornamelijk of worteltjes. De kilo’s vlogen er niet vanaf, maar het ging geleidelijk. De ene week was er een kilo af, de andere week bleef mijn gewicht stabiel. En die ene afgrijselijke week dat er een kilo bij kwam, vergeten we even.

Zo was ik geworden, realiseerde ik me plots. Iemand die zich de hele tijd bezig houdt met haar gewicht en dingen zegt als: ‘Nee, dank je, ik heb genoeg gezondigd’. Waar ik voorheen in geen jaren op de weegschaal was gaan staan, moest ik me nu inhouden niet tussen de wekelijkse weegsessies door te kijken of ik stiekem al was afgevallen.

Handige lifehack
Maar ik dwaal af. De tweede fase. Die is iets minder streng, je mag wat meer eten. Omdat ik geen zin had om continu in de keuken te staan, heb ik het dieet aangepast op basis van de recepten in het boek. Yoghurt – appel – yoghurt met fruit – peer – soep – wat nootjes.

Het leven wordt niet heel veel leuker van diëten, nee. Het fijne aan het Parijsdieet is dat je pasta ook helemaal niet links hoeft te laten liggen. En als ik ergens dol op ben… Ja, je mag minder (55 gram rauwe pasta), maar hé, dan heb je pasta gehad én je bent goed bezig!

Een handige lifehack van Cohen: er is niks dat soep niet kan oplossen. Dus heb je een keer stiekem teveel gegeten? Heb je tijdens dat etentje net meer gegeten dan eigenlijk goed was? Paar dagen soep!

Joj-jo effect
De laatste fase is bedoeld om het  gevreesde jojo-effect tegen te gaan: Cohen wil je leren om lekker, maar toch gezond te eten. Iets uitgebreidere recepten per dag en ook wat meer gerechten. Ook fijn: er staan recepten voor zoetekauwen in (al bestaat het voornamelijk uit extra fruit).

Als je merkt dat je minder snel afvalt, kun je terugvallen op een eerdere fase. En zo hou je zelf in de gaten wat goed voor je is.

Opvallendste van het Parijsdieet vond ik eigenlijk dat er met geen woord over beweging wordt gerept. En dat is toch ook wel belangrijk. Tijdens het dieëten ben ik weer begonnen met hardlopen. En die twee samen hebben toch wel een bijzonder positief effect gehad op al die vetrollen.

Aanrader
Fijne is dat als je eenmaal begint met afvallen het bijna vanzelf lijkt te gaan. Die ene week dat je twee keer uit eten bent gegaan, val je toch af, omdat je je verder netjes hebt ingehouden. Tijdens de laatste weken van 2015 had ik, zoals iedereen, allemaal etentjes en lunches waar ik op moest draven. En toch ben ik niet aangekomen.

Ik ben er nog niet. Ik zit in de laatste fase. Lekker en gezond eten. Het moeilijkste is nu  om dat vol te houden en niet terug te vallen naar mijn oude levensstijl. Toch kan ik zeggen dat het Parijsdieet mijn leven wel drastisch heeft veranderd. Een aanrader voor iedereen die wil afvallen.

Majda
majda[at]aichaqandisha.nl