Wilders wenste gisteren, maandag 22 december, pers en politiek het rambam toe en ze moesten zelf maar afstand nemen. Daaraan voegde hij de hashtag #sukkels toe. Echt een tweet een politicus waardig.
Natuurlijk weten wij allemaal dat Wilders, of Schreeuwwitje zoals ik hem graag noem, helemaal nergens afstand van neemt. Hij vindt het allemaal prima. Hoe meer chaos, hoe beter. Op twitter schreef hij al dat Nederland een ‘sterke leider’ nodig heeft. En dat is hij natuurlijk.
Satire
‘Kom in verzet’ betekent feitelijk niets anders dan ‘Attack and Kill’. Dat weet hij. Dat weet zijn aanhang. Of het nu om het bedreigen van lokale bestuurders gaat, het op gewelddadige manier verstoren van vergaderingen of het aanvallen van asielzoekerscentra of vluchtelinggezinnen. Het is allemaal prima. Hij zal, net als Filip de Winter wel vinden dat ‘wie niet horen wil, maar moet voelen’. Overigens sprak De Winter deze zin uit boven een Pegida spandoek waar iets over ‘geweldloos’ stond. Satire die je bijna niet kunt verzinnen.
Maar nog even over dat rambam krijgen, hè? Sorry Wilders, maar dat deed De Tegenpartij beter. En grappiger. Sterker nog, ze waren je 35 jaar voor. Toen zongen ze ‘Samen voor ons èiguh, laat de rest de rambam krèiguh’. En ook nog iets over ‘tegen hen die ons bedrèiguh’. Origineel ben je dus niet. Walgelijk wel.
rebecca[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Schreeuwwitje’s rambam”