Resist bigly

flower soldier

Het stemt me deemoedig, de beelden van verzet in Amerika nu Trump ingesteld is als president. Bij ons is de roep om verzet besmet door het hatelijke gif van Wilders en zijn piemelroepers. In de VS heeft het nog glans: een samengebalde vuist en saamhorige stem tegen een gevaarlijke politiek van verdeling en onderdrukking. Het land van de brave and free laat ieder geval zien dat er nog genoeg moedige, vrijgevochten geesten zijn die zich niet bij de status quo willen neerleggen.

Geesten die massaal in verzet komen tegen de leugens, het racisme, seksisme, homofobie, corruptie, uitbuiting en graaicultuur waar Trump en zijn bij elkaar geraapte regeringsleden voor staan.

Intellectuelen, sterren, schrijvers, activisten, ‘gewone mensen’, de media, iedereen roert zich, zich bewust van het gevaar dat loert. Fascisme, racisme en seksisme mogen nooit genormaliseerd worden. Het is niet oké om vrouwen bij het kruis te grijpen en daar stoer over te doen, er is niks fatsoenlijk aan het ophitsen van massa’s mensen of Mexicanen, moslims, zwarten en feministen te demoniseren. De lijst is oneindig.

Twitter-tiran
De man die het hoogste ambt heeft veroverd blijft zo kleinzielig dat hij op iedere kritiek via Twitter reageert. Altijd op dezelfde infantiele manier: ‘so sad’, ‘boring’ dat je je afvraagt of hij eigenlijk ooit met een diploma van school is gegaan.

Wij hebben onze eigen Twitter-tiran. Een hatelijke volksmenner die al net zo idioot reageert op critici door hen simpelweg te blocken. Dat is dan onze aspirant-premier. Is ook al niet in staat zijn trieste ego te beteugelen. Kritiek raakt hem en als de dreinende megalomaan die hij is, sluit hij zich ervoor af.

Dat kan hij ook doen, want daar waar in Amerika verzet tegen de haat vanzelfsprekend is, werd en word je er in Nederland hard voor gestraft. Hier zijn we murw gebeukt door columnisten, journalisten en hordes online barbaren die met hun virtuele hooivorken om je bloed krijsen wanneer je het waagt hun grote leider aan te pakken.

Afgrond
Hier hebben we Thijs van den Brink die met zijn hypocriete porem oppert dat we Trump een kans moeten geven. Neelie Kroes, ook al zo’n lichtend voorbeeld, vond dat meteen al na zijn winst. Weerzinwekkend is dat, hoe verkloot het morele kompas van onze zogenaamde elite is.

Dat zagen we ook bij Claudia Breij die blij twitterde dat de wereld mooi is, toen de nationale volksmenner haar een gelukkig nieuwjaar wenste. En dat laatste, dat is dus Nederland in een notedop. Alsof daarmee zijn ideeën verdwijnen, hij Nederland niet wil deïslamiseren en minder Marokkanen wil. Het racisme, het haatzaaien, de verwerpelijke ideeën, ze doen er niet meer toe, want hij heeft Claudia een gelukkig nieuwjaar gewenst. En hij is geen moslim, hè, dus dan mag je van Thijs van den Brink gerust poesjes grijpen en een racist zijn.

Overzichtelijk is dat, zo’n eendimensionaal, zelfzuchtig wereldbeeld. Die afgrond in de verte, niet gezien, te druk met verschrikkelijk deugen.

Hassnae

info[at]aichaqandisha.nl