Tieten voor Baudet

Op de dag dat mijn stukje over vrouwenbashende feministen verscheen (waarin ik o.a. schreef dat feminisme in Nederland nergens meer over gaat) verscheen ook een stukje van de zichzelf Mr. Dr. noemende Thierry Baudet. Meteen had ik spijt van die ene zin: de actualiteit had me helaas ingehaald.

Vijftig Tinten Grijs
Baudet schreef een stukje over dating coach Julien Blanc. Blanc is een volkomen geschifte figuur die mannen tips geeft hoe ze zo snel mogelijk een narcistische psychopaat kunnen worden. Zo propageert Blanc dat je vrouwen moet isoleren van hun vrienden, vernederen en als stront behandelen. Baudet is de heraut van Blanc in Nederland en vindt dat hij volkomen gelijk heeft met zijn psychotische theorieën. Vrouwen moet je inderdaad onderdrukken, het licht uit hun ogen neuken en daarna je lul aan hun haar afvegen. Dat willen ze graag. Die wijven lezen toch allemaal en masse Vijftig Tinten Grijs? Nou dan! Het verschil tussen fictie en non fictie is deze Mr. Dr. blijkbaar niet helemaal duidelijk. Dus even voor de duidelijkheid: Beste Thierry, Vijftig tinten grijs is geen bundeling van resultaten van jarenlang wetenschappelijk onderzoek naar de seksuele wensen van vrouwen.

Daarnaast vindt Baudet het te kort door de bocht om het vernederen van vrouwen misogynie te noemen. Ondertussen druipt de frustratie en vrouwenhaat van hem af. Hij is waarschijnlijk heel vaak afgewezen of aan de kant gezet. En dit soort mannen wenst niet afgewezen of aan de kant gezet te worden. Dat recht behoort alleen henzelf toe. De modus operandi van alle arrogante zakken.

Geraaskal
Zijn verhaal rammelt aan alle kanten. Ten eerste is hij niet eens in staat Nescio adequaat te citeren (zoals uitgever Oscar van Gelderen terecht opmerkte). Neem daarna zijn opmerking in navolging van Blanc dat als een vrouw ‘nee’ zegt ze dan eigenlijk ‘ja’ bedoelt in ogenschouw. Die discussie is veertig jaar geleden al duidelijk uitgevochten. En Nee is toch echt Nee. Als ik jonger was geweest had ik hem graag uitgenodigd dit eens uit te komen proberen. En hem de waarschuwing meegegeven dat na de ambulance altijd de politie wordt gebeld. Het meest treurige van dit alles is dat er straks een grote groep jongens en mannen denkt dat dit allemaal waar is. Met alle gevolgen van dien. Het hele stuk hangt aan elkaar van geraaskal. En goed beschouwd zet Baudet, net als Blanc, aan tot verkrachting.

Maar goed, terug naar het feminisme en dat het nergens meer over zou gaan. Het gaat helaas dus nog wel degelijk ergens over. Niet over carrière en geld en het neertrappen van vrouwen door hun ambitieuze seksegenoten. Wel over kereltjes die nog steeds denken dat vrouwen er alleen maar zijn voor hun plezier. Die denken dat je vrouwen na gebruik moet laten leeglopen en netjes opgevouwen terug legt in de linnenkast. Die kwaad en gefrustreerd zijn omdat ze door bepaalde vrouwen op dezelfde manier behandeld zijn zoals zij vrouwen zelf behandelen.

Gefrustreerde eikel
Daarom zouden we eigenlijk de straat weer op moeten gaan. Dan gaan we voor het huis van Baudet staan en tillen onze shirts op zodat hij onze tieten kan zien. Als hij naar buiten komt pakken we hem stevig vast en hangen hem ondersteboven op aan een treurwilg. We maken een vlaggetje vast aan zijn snikkel waarop ‘gefrustreerde eikel’ staat. Daar laten we hem dan een maand lang hangen als waarschuwing voor alle mannen dat er met vrouwen niet te spotten valt.

rebecca[at]aichaqandisha.nl