De commotie was mij ontgaan, maar afgelopen weekend was die er over een artikel in Teen Vogue. Het stuk van Lauren Duca over de psychologische manipulatie van de VS door Donald Trump bracht een storm aan reacties teweeg, variërend van verbazing over de welbespraaktheid van de auteur tot tips om toch vooral maar gewoon over wimpers en nagels te blijven schrijven.
Wat betreft Aicha Qandisha zijn die reacties maar al te herkenbaar. Publiceren wij een stuk waarmee hier en daar tegen een gevoelig scheentje wordt geschopt dan wordt altijd weer het feit dat er op AQ ook van die leuke ‘receppies’ staan er met de haren bijgesleept. Natuurlijk in de ijdele hoop daarmee stuk en auteur fijntjes onderuit te halen.
#feminismiscancer
Het zijn de mannen (en vrouwen die graag met dit type man meelult) die iedere vrouw die er een eigen mening op nahoudt (en dan natuurlijk een die hen niet bevalt) afdoet als een dikke tuinbroeklesbo. Die meededen aan de #feminismiscancer actie op twitter van Milo Yiannopoulos, auteur op de extreemrechtse website Breitbart van Steve Bannon. Ze vinden zichzelf echt niet misogyn, maar die vrijgevochten wijven moeten gewoon hun bek houden. Zoiets.
De enige remedie is gewoon stug doorschrijven over alles dat ons bezig houdt. Van politiek tot badolie en ‘receppies’. Iedere vrouw die na het schrijven van een stuk dat tot verhitte gemoederen leidt, en vervolgens de hele reactionaire bende over zich heen krijgt, zou ik het volgende willen aanraden: kijk à la Marlene Dietrich over de linkerschouder vanonder geloken wimpers en zeg vervolgens met een verveelde stem ‘Frankly my dear, I don’t give a damn’.
rebecca[at]aichaqandisha.nl