Gert-Jan Segers heeft in Egypte gewoond, hij kan het niet vaak genoeg herhalen. Waar hij maar komt en wie hij ook maar spreekt. Hij legitimeert er namelijk zijn anti-islam standpunten mee.
Zo schreef de Christen Unie voorman eerder al dat de islam een anti-christelijke en anti-joodse religie is en dat ‘snijdt door zijn ziel’. Nu is het altijd pijnlijk en beschamend als gelovigen een potje ‘mijn God is beter dan jouw God’ gaan spelen, maar Segers maakt het wel heel erg bont. Toen hij op Twitter werd aangesproken op zijn boude uitspraak, reageerde hij met de verbijsterende wedervraag: ‘Geloven moslims dat Jezus de zoon van God is? Dat Hij God zelf is, gestorven aan het kruis? En weer opgestaan?’
Uhm, als ze dat deden, waren ze christenen geweest. En dat zijn ze niet. Maar dat de islam daarom anti-christelijk of anti-joods zou zijn, is aperte onzin. Jezus wordt erkend als profeet in de islam en dat is heel wat meer dan het christendom de profeet Mohammed gunt.
Primitieve weerzin
Mij maakt het niet uit, hoor. Wie wat gelooft en wie wat erkent. Een theologische discussie voeren om aan te tonen dat christenen en joden juist als geloofsgenoten worden gezien binnen de islam (in één soera worden Joden expliciet het uitverkoren volk genoemd) heeft weinig zin. De laatste vijftien jaar leven we in Teletubbieland waar de meest infantiele en onzinnige beweringen keer op keer worden herhaald. En nóg een keer. Alles om de eigen primitieve weerzin en haat te legitimeren.
Dat is precies wat Segers doet: zijn in gif gedoopte woorden in een ogenschijnlijk zalvende tekst verpakken om de beschaving zelve te lijken. Zijn collega Kees van der Staaij van de poldertaliban SGP heeft er ook een handje van.
Terughoudendheid
Maar er is helemaal niets beschaafd aan valse verdachtmakingen. Er is helemaal niets fatsoenlijks aan het wegzetten van mensen op basis van hun religie en het wegzetten van hun God als een hatelijke. Segers schermt daarbij altijd met de periode dat hij in Egypte woonde en daar ‘de donkere kant van de islam zag’. Nu ja, de mensen in het Midden-Oosten voelen elke dag de donkere kant van dat zogenaamd vrije en democratische westen. Die bommen en drones die hun levens verwoesten, voelen niet zo vrij en democratisch aan namelijk. Ook niet zo christelijk overigens.
Het is dus nogal misplaatst om over donkere kanten te spreken en over antisemitisme, als je zelf uit een samenleving voortkomt met een eeuwenlange traditie van antisemitisme die bovendien nog altijd gruwelijk huishoudt in andere delen van de wereld en die gretig heeft meegewerkt aan de weerzinwekkende deportatie en uitroeiing van Joden. Als dat je geschiedenis is, past schaamte en terughoudendheid in het verdacht maken van anderen. Zéker wanneer er tegenwoordig weer vrolijk wordt gefantaseerd over het heropenen van de vernietigingskampen.
Dus wat mij betreft kan er niet hard en vaak genoeg in Gert-Jan Segers’ ziel worden gesneden. Misschien dat het gif er dan eindelijk als pus uitkomt en we een zuiverder gesprek kunnen voeren.
info[at]aichaqandisha.nl
2 Reacties op “De donkere kant van Gert-Jan Segers”