Aicha’s Twaalf: Joëlle Vodegel

Foto’s: Annelies Verhelst

Joëlle Vodegel studeerde ooit tropische bosbouw, tot ze ontdekte dat ze veel liever sieraden ontwerpt. Volgens onze lieftallige fotografe is ze daar ‘retefuckinggoed’ in. Neem zelf een kijkje op haar site en ontdek haar verrassende ontwerpen en materiaalgebruik.

Mijn favoriete filmscène is… Niet zomaar uit te kiezen. Het zijn er zoveel! Een aantal dan, die het snelst in me opkomen… De openingsscène van Lars von Triers Melancholia, de ‘let met tell you about my boat’-scène uit Wes Andersons The Life Aquatic, de openingsscène van Tarsem Singhs The Fall, de eindscène van Tony Gatlifs Gadjo Dilo, De conversaties tussen Iggy Pop en Tom Waits en tussen GZA, RZA en Bill Murray in Coffee and cigarettes van Jim Jarmusch. De schaduw-, licht- en spiegelscène uit Francis Ford Copolla’s Tetro, Het overgansgsshot van de eettafel naar buiten waar het regent en de schuur afbrandt in The Mirror van Andrei Tarkovsky En ja, en ik schaam me er niet eens voor de ‘It’s so fluffy I’m gonna die’-scène uit Despicable Me. En eigenlijk kan ik zo nog wel even doorgaan…

Ik wil ooit nog eens naar… Patagonië, Isla del Fuego, Japan, Nieuw Zeeland, Candada, Nepal… en zo gaat dat lijstje nog wel even door. Nieuwe natuur, nieuwe cultuur, nieuw avontuur.

Mijn toilettas is niet compleet zonder… Tandenborstel en tandpasta. O, en tandenstokers! Voor die enorme kier tussen mijn laatste twee kiezen aan de rechtkant van mijn onderkaak; na iedere maaltijd gegarandeerd raak!

Mijn ergste miskoop is… Een paar schoenen van Jeffrey Campbell. Fantastische stappers, via internet uit Amerika besteld, veel te duur, maar ik kon niet wachten tot ik ze aan mijn voetjes kon schuiven. Wat een desillusie; na er twee keer een dansje op te hebben gedaan vielen ze van ellende uit elkaar. Toen maar naar de schoenmaker. Die meldde mij dat iets wat zo slecht in elkaar is gezet no way nog gerepareerd kon worden. Tranen met tuiten, nee, dat niet, maar ontgoocheld was ik wel. Uiteindelijk heb ik na veel op en neer gemail en telefoongesprekken wel mijn geld terug gekregen.

Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is… Oi oi oi. Ik ben dol op lekker eten! Maar omgeving en gevoel voegen een boel toe; zelf gevangen vis roosteren boven een kampvuurtje, vers exotisch fruit tijdens een jungletocht, zelfgemaakte friet met vlaamse mayo als je weken lang alleen rijst met komkommer hebt gehad, oesters tijdens je eerste afspraakje, champagne in een boomhut, een warme maaltijd als je stijfbevroren en nat bent en een kapsalon na een nachtje beesten.

Ik was het gelukkigst toen… Ik besefte dat je welzijn zelf maakt. Dat je er in ieder geval heel veel invloed op hebt, natuurlijk kunnen externe factoren roet in het eten gooien, maar hoe je het oppakt, wat je eruit haalt en hoe je het accepteert bepaal je zelf.

Ik heb het meeste spijt van… Pff, ik heb spijt van zoveel dingen. Als ik dingen overnieuw zou mogen doen met de kennis van nu zou ik dat gelijk doen. Erg vind ik de dingen waar ik spijt van heb overigens niet, als je maar doet wat je op dat moment goed acht. En dat kan wel eens mis gaan.

Ik ben niet bijgelovig, maar… Ik brand wel eens een kaarsje voor iets of iemand en schrijf wel eens wensen op een briefje die ik dan continue bij me draag tot ze uitkomen. Meestal gebeurt dat ook.

Mijn grootste onhebbelijkheid is… Uhm dat zijn er wel meerdere. Ik kan behoorlijk ongeduldig zijn, als ik iets in mijn hoofd heb dan wil ik dat zo snel mogelijk uitvoeren. Soms vergeet ik dan wel eens na te denken en lopen dingen in de soep. Ook kan ik ongenuanceerd uit de hoek komen, dan zijn de woorden al mijn mond uit voordat ik ze überhaupt zelf verwerkt heb. Vaak wil ik tot irritants toe emoties en het resultaat hiervan op handelingen van mensen [en mezelf] begrijpen en uitzoeken; of het dan wel emoties zijn, zijn het geen gedachten of gewoontes? En wat zegt dat dan? En, en, en… you get the point. Al deze eigenschappen hebben natuurlijk ook hun keerzijde.

Ik lieg altijd over… Altijd, altijd… Niets doe je natuurlijk ‘altijd’. Liegen dus ook niet. Als ik de waarheid niet spreek dan heeft dat meestal te maken met mijn eigen gevoelens over een kwestie. Dan voel ik iets anders dan wat ik zeg, de reden dat ik die keuze dan maak is omdat ik weet dat wat ik voel onterecht is.

Ik kan me niet beheersen als… Ik kan me wel vaker niet beheersen! Ik ben een behoorlijk gepassioneerd typje. Ik kan me niet beheersen als ik qua werk in een flow zit, dan ga ik maar door en door. Ik vergeet te pauzeren, te eten, te drinken en naar het toilet te gaan. Als ik een lekker biertje of wijntje nuttig, of als er fantastisch eten op tafel staat, wil ik daar ook graag met volle teugen van genieten. Dan kan ik nog wel eens een glaasje of hapje teveel nemen. Nog een moment waarbij ik controle verlies; als ik lekkere muziek hoor, dan kan ik bijna niet stil staan. O, en als ergens een spelelement aan te pas komt! Zolang het spel of de wedstrijd duurt ben ik flink fanatiek! Maar ook als er in mijn ogen onrecht wordt aangedaan of als mensen onwaarheden stellig verkondigen alsof het waarheden zijn, dan moet ik mijn mond opentrekken.

Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Dumpen klinkt als iemand aan de kant zetten. Weg mieteren. Lozen. Dat doe je niet met een geliefde. Als het mis gaat, dan gebeurt dat pas op het moment dat je er na hard werken en vechten geen toekomst meer in ziet. Wanneer je niet meer het beste in elkaar naar boven haalt, je elkaar ontgroeid bent of ergens onderweg bent kwijt geraakt. Dan kun je ervoor kiezen je eigen weg te gaan. Maar dan ook alleen pas als je alles gegeven hebt.

hassnae[at]aichaqandisha.nl