Justine le Clerq is schrijver, columnist, curator en tentoonstellingsmaker van Nederlandse figuratieve kunst. Ze debuteerde met haar roman De Roemlozen, publiceerde daarna haar bundel korte verhalen Wegens geluk gesloten en is nu bezig met haar derde boek. En ze is één van die vrouwen met inhoud en zelfrelativering waarbij ik me altijd afvraag waarom ik haar zelden in de media zie. We geven vast een voorzet.
Mijn favoriete filmscène is… De film: Inglourious Basterds. De acteur: Christoph Waltz, hij speelt SS-Standartenführer Hans Landa. De scène: Hans Landa zit in een restaurant aan tafel met de Joodse Shosanna. Hij heeft apfelstrudel besteld voor hen beiden. Beleefd en ingetogen, de situatie volkomen beheersend strijkt hij met zijn hand wat kruimels van het tafellaken; beveelt Shosanna te wachten met eten tot de cream is geserveerd voor op de strudel. Ik denk dat Shosanna zit te pissen van angst. De grootste en indrukwekkendste filmschurk. De geluiden, de montage, de close-up van de cream, zo goed. Maar je moet uiteraard de gehele film zien om deze scène tot in je merg te voelen.
Ik wil ooit nog eens naar… Hans Klok.
Mijn toilettas is niet compleet zonder… Tandenstokers, Seresta en een meetlint.
Mijn ergste miskoop is… Een koop is voor mij nooit een miskoop want ik koop omdat ik blij word van kopen. Maakt me niks uit wat ik koop, als ik maar koop.
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is… Schapenvlees op IJsland. Ze doen daar niet aan import, eten alleen hun eigen schaapjes. De dieren krijgen geen antibiotica en andere medicijnen. Ze lopen er vrij rond en eten lekkere besjes, allerlei soorten gras, kruiden, kortom, je krijgt een puur schaapje.
Ik was het gelukkigst toen… Ik aan de coke zat. Man, man, wat ben je dan gelukkig. Alleen dat gedoe ervoor en erna, dat doet er afbreuk aan, dus ik ben er maar weer mee gestopt.
Ik heb het meeste spijt van… Alle keren dat ik mezelf ben geweest in gezelschap.
Ik ben niet bijgelovig, maar… Zeg dat maar eens tegen mijn demonen die me ’s nachts bezoeken, die laten zich niet wegsturen met ‘je bent maar bijgeloof’.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… Dat ik gasten vergeet iets in te schenken; dat ik alle groenten pureer; dat ik de aanblik van plastic niet kan verdragen.
Ik lieg altijd over… Van alles, het kan niet op. Ik lieg vooral veel over mijn reden van afwezigheid op allerlei feestjes en andere baldadigheden. Wat ik ook veel doe is mijn mond houden. Dat is ook een vorm van liegen. Als iemand iets zegt wat niet klopt (vooral als het over mij gaat) dat laat ik die onjuistheid gewoon bestaan. Geen idee waarom ik dat doe. Het heeft me al vaak in moeilijkheden gebracht. Eigenlijk zit ik voortdurend in de moeilijkheden.
Ik kan me niet beheersen als… Zeg, ik ben een vrouw, dus wat dacht je van: chocolade, tiramisu en schoenen?
Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Een nog leukere vent, maar die kans is dus vrij klein.
Wegens geluk gesloten kun je hier bestellen en De Roemlozen vind je hier.
hassnae[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Aicha’s Twaalf: Justine le Clercq”