Tussen al het vitriool op Twitter, vind je soms ook een pareltje. Manda Heddema, bijvoorbeeld, eigenaar van De Koperen Tuin in Goes en een beroemdheid sinds ze bij De Wereld Draait Door aanschuift als lid van het boekenpanel. Geheel terecht, die keuze voor Manda, ik ken niet veel boekhandelaren die de voorkeuren van hun klanten onthouden en hen via persoonlijke berichten op de hoogte houden van relevant nieuws.
Mijn favoriete filmscène is… Ik ben niet zo’n speelfilmkijker, en ik weet eigenlijk niet waarom niet. Het komt er gewoon niet van. Maar de eerste film waar ik ooit bij huilde was Bambi. Bambi van wie de moeder werd doodgeschoten. Ik herinner me die sensatie nog goed. Dat je kunt huilen om iets wat zich op een groot scherm afspeelt. Dat dat lekker huilen is. Ik huil nog steeds vrij gemakkelijk bij een film, bij een boek doe ik dat veel minder snel.
Ik wil ooit nog eens naar… Het IDFA. Een paar dagen documentaires kijken, lijkt me geweldig !
Mijn toilettas is niet compleet zonder… Smeersels. Ik ben dol op smeren, mijn gezicht, mijn lijf, mijn handen. Als ik niet heb gesmeerd krijg ik jeuk, voel ik me heel onprettig.
Mijn ergste miskoop is… Vast een paar schoenen geweest. Ik ben gezegend met schoenmaat 45. Vroeger heb ik vaak schoenen gekocht die te klein waren, maar die ik wel uit zou lopen. Of die ik best aankon als ik maar niet zou gaan staan. Idioot natuurlijk.
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is… Ik ben een enorme lekkerbek. Ben dol op lekker eten. Roep ook regelmatig dat ik nog nooit zoiets lekkers heb gegeten als dit. Maar als ik dan nu, uit al dat allerlekkerste moet gaan kiezen ? Misschien zijn het de aardappelpannekoekjes die mijn moeder vroeger maakte, of is het toch die eendenlever met wentelteefjes van suikerbrood? Nee, die salade die ik eens in Londen at! Of die pasta met fazant! Of die lekkere bruine boterham met kaas…. !
Ik was het gelukkigst toen… Ik kan me waanzinnig gelukkig voelen om hele kleine dingen. De zon op mijn gezicht, schone lakens, de nabijheid van mijn kinderen. Ik geloof niet in een allergelukkigst moment, alsof het daarna alleen maar minder kan worden.
Ik heb het meeste spijt van… Niets. Dingen gaan soms anders dan gepland, of gehoopt. Dat is dan even slikken, maar het blijft niet hangen in de vorm van spijt.
Ik ben niet bijgelovig, maar… Als ik een roodborstje in de tuin zie hoop ik altijd dat hij is gestuurd door mijn zoon, zodat hij even vanuit de hemel naar me kan zwaaien, maar daar geloof ik dus ook niet in.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… dat ik zo ontzettend streng voor me zelf ben. Ik moet altijd zoveel, van mezelf. En ik mag ook dingen niet,van mezelf, zoals overdag naar de televisie kijken op een luie dag. Ik leer het langzaam af. En dat is maar goed ook.
Ik lieg altijd over… Ja, dag ! Dat ga ik dus niet zeggen, want dan werkt het niet meer.
Ik kan me niet beheersen als… Ik zo’n grote Franse supermarkt binnen loop. Ik ken bijna geen leukere dagbesteding. Op slag zijn mijn ogen veel groter dan mijn maag en overschat ik het volume van mijn voorraadkasten. Maar niet alleen voedingswaren kan ik niet weerstaan, ik heb ook een zwak voor schoonmaakmiddelen. En dat terwijl ik helemaal niet zo’n poetser ben.
Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Niks natuurlijk. Ik dump al geen afval, en mijn geliefde zeker niet! Ik ben met weinig dingen zo blij als met de liefde van mijn leven. Die koetser ik!
info[at]aichaqandisha.nl
2 Reacties op “Aicha’s Twaalf: Manda Heddema”