foto: © Corné van der Stelt
Zijn debuut Alleen Maar Nette Mensen liet Nederland op zijn grondvesten schudden. Na de bekroning met de Gouden Uil steeg niet alleen de verkoop van het boek spectaculair, maar ook de verontwaardiging over het verhaal van een Amsterdamse joodse jongeman die voor Marokkaan wordt aangezien en een voorliefde heeft voor donkere vrouwen. Zijn tweede boek Beste Vriend werd onterecht onderschat. Op dit moment werkt Robert Vuijsje aan zijn kinderboek over Zwarte Piet, Alleen Maar Stoute Kinderen., dat in het najaar zal verschijnen.
Mijn favoriete filmscène is… De scène uit Play it again, Sam waarin Woody Allen zijn huis gereed maakt voor de blind date die voor zijn deur staat te wachten. En hoe hij zich gedraagt wanneer zijn blind date binnenkomt. De scène duurt denk ik twee minuten. In de afgelopen dertig jaar heb ik hem misschien vijftig keer gezien en ik moet er nog steeds hardop om lachen. Het grappigste dat ik ooit heb gezien.
Ik wil ooit nog eens naar… Hawaii. Bijna alle plaatsen die op mijn lijst stonden heb ik inmiddels gezien. Hawaii vind ik, vanuit Nederland, gewoon te ver weg. Ik heb geen zin om 24 uur in een vliegtuig te zitten. Vanuit Amerika zou ik er wel een keer heen kunnen. De combinatie van prachtige tropische eilanden die zijn vermengd met de Amerikaanse eenheidscultuur van overal een Subway en een Taco Bell neerzetten lijkt mij fascinerend. De andere stad die nog op mijn verlanglijst staat is Napels. Dat is niet ver weg maar het is er gewoon nooit van gekomen. En binnen Europa ga ik liever naar Spanje dan naar Italië.
Mijn toilettas is niet compleet zonder… Eh, niets bijzonders: tandenborstel, tandpasta, borstel, deodorant, after shave.
Mijn ergste miskoop is… Alle kleren die mij niet meer passen. Daar zitten ook kleren bij die ik kocht in de verwachting ze te kunnen dragen nadat ik was afgevallen – en die ik dus nooit heb gedragen. Maar wanneer het me daadwerkelijk lukt om af te vallen veranderen al die kleren natuurlijk van miskopen in hele waardevolle en stimulerende aankopen. Zonder hun in het vooruitzicht was het me niet gelukt.
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is… Een hele pulpo op Tenerife, lang geleden. Ik was met Spanjaarden die vroegen of ik van inktvis hield. Tot dat moment kende ik alleen gefrituurde calamares, ze legden uit dat dit anders was. Midden op de tafel verscheen een rond houten bord waar de gehele inktvis op lag, inclusief alle tentakels, bereid op de manier die ze in Spanje pulpo a la gallega noemen. Ik denk dat de verrassing van het nieuwe ertoe bijdroeg dat het het lekkerste was wat ik ooit heb geproefd. Ook staat het idee van samen eten mij erg aan. Je ervaart een maaltijd anders dan wanneer iedereen zijn eigen bordje heeft. Een cultuur waar een inktvis midden op tafel komt die gezamenlijk wordt opgegeten zit anders in elkaar dan een cultuur met voor iedereen een eigen bordje.
Ik was het gelukkigst toen… Ik in Amerika studeerde, aan de University of Memphis. Het was precies zoals je in films ziet, met een mooie grote campus en een wild studentenleven met feesten en andere actie. Tot dat moment had ik niet veel meegemaakt. Mensen die uit een dorp komen gaan naar de grote stad om te studeren. Ik woonde al mijn hele leven in Amsterdam. Studeren was geen grote verandering in mijn leven, ik bleef omgaan met mijn vrienden die ook allemaal in Amsterdam bleven wonen. In Memphis kende ik helemaal niemand, er waren geen andere Nederlanders. Ik werd gedwongen om in mijn eentje naar buiten te treden. Het werd het mooiste jaar uit mijn leven. Internet was nog niet wat het nu is. Een jaar lang had ik, afgezien van soms een telefoongesprek, op geen enkele manier contact met Nederland. Geen kranten, geen televisie, niets. Toen ik na dat jaar terug moest naar Nederland heb ik de halve vliegreis zitten huilen.
Ik heb het meeste spijt van… Dat zal te maken hebben met hoe ik alles heb aangepakt rond de scheiding van de moeder van mijn oudste zoon.
Ik ben niet bijgelovig, maar… Ik ben niet bijgelovig en al helemaal niet gelovig. Ik kan niet één reden bedenken waarom ik mijn leven zou moeten leiden aan de hand van een boek van een paar duizend jaar geleden. Welk boek dat ook is.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… Dat ik graag wil dat het op mijn manier gaat. Het toeval wil dat mijn vrouw dezelfde eigenschap heeft.
Ik lieg altijd over… Het autobiografische gehalte van mijn romans. De obsessie om te willen weten of het echt gebeurd is of niet heb ik nooit goed begrepen. Wanneer je een roman schrijft is alles in je leven een soort bouwmateriaal waarmee je die roman in elkaar zet. Ik vind het bijna beledigend wanneer dat bouwwerk wordt gereduceerd tot de banale vraag: is het nou echt gebeurd of niet?
Ik kan me niet beheersen als… Mijn vrouw geen kleren aan heeft.
Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Ik denk de gebruikelijke factoren: dat ze op een gevaarlijke manier met onze kinderen zou omgaan. Dat zij het aanlegt met een andere man staat ook niet hoog op mijn verlanglijst. Overigens vind ik dumpen niet een prettige of respectvolle term.
hassnae[at]aichaqandisha.nl