Ze is een van de scherpste en geestigste columnisten van Nederland. Groots met haar pen, klein van stuk. Sheila Sitalsing is één brok persoonlijkheid en hoewel ze hard en vilein uit de hoek kan komen, is ze eigenlijk ontzettend lief. Ja, echt! Wat doet ze eigenlijk naast het fileren? Aicha’s Twaalf zette het spotlicht op Sheila Sitalsing en liet haar zweten.
Mijn favoriete filmscène is…
Hannibal Lecter: First principles, Clarice. Simplicity. Read Marcus Aurelius. Of each particular thing ask: what is it in itself? What is its nature? What does he do, this man you seek?
Clarice Starling: He kills women…
Hannibal Lecter: No. That is incidental. What is the first and principal thing he does? What needs does he serve by killing?
Clarice Starling: Anger, um, social acceptance, and, huh, sexual frustrations, sir…
Hannibal Lecter: No! He covets. That is his nature. And how do we begin to covet, Clarice? Do we seek out things to covet? Make an effort to answer now.
Clarice Starling: No. We just…
Hannibal Lecter: No. We begin by coveting what we see every day. Don’t you feel eyes moving over your body, Clarice? And don’t your eyes seek out the things you want?
Ik wil ooit nog eens naar… het verleden. Ik zou zo graag eens terug in de tijd, terug naar 100 jaar geleden. Als er een teletijdmachine zou bestaan, boekte ik als eerste een reis.
Mijn toilettas is niet compleet zonder… een pincet om verdwaalde snorharen uit te trekken.
Mijn ergste miskoop is… ik geloof niet in miskopen. Alles vindt uiteindelijk altijd wel zijn plek, en anders kan ik er een ander blij mee maken. Zoals ik ooit van iemand leerde toen ik in een winkeltje in Groenland hevig aarzelde over een souvenir van Walrustand: Men heeft enkel spijt van hetgeen men niet kocht.’ (het was een Deen, dus het zal een oude Deense wijsheid zijn, die Walrustand heb ik overigens laten staan)
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is… zelfgeplukte markoesa’s uit mijn eigen tuin in Suriname, of het toetje dat ik ooit bestelde bij de Zwethheul, een restaurant bij ons langs de Schie: verse frambozen gevuld met witte chocola en nog wat toestanden eromheen. We waren erheen gefietst op een warme zomeravond en we zaten op het terras met uitzicht op de langsdobberende bootjes; dat zal hebben meegeholpen.
Ik was het gelukkigst toen… volgens mij ben ik nu het gelukkigst. Ik ben altijd hier en nu het gelukkigst.
Ik heb het meeste spijt van… schade die ik anderen heb berokkend met nodeloos kwetsende stukjes. Soms doe ik dat, een stukje tikken dat op de man is en niet op de bal.
Ik ben niet bijgelovig, maar… ik ben enorm bijgelovig! Ik ben opgegroeid met spoken, ik heb een heilig ontzag voor heksen en ik loop liever een blokje om dan dat ik onder een ladder door moet.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… kattigheid. Ik kan er niks aan doen, ik ben eigenlijk ontzettend lief, maar ik kan enorm bitchen. ‘Je hebt je mond voor je straf’, zeggen ze in Suriname – en zo is het.
Ik lieg altijd over… de redenen waarom ik te laat ben. En ik ben best wel vaak te laat.
Ik kan me niet beheersen als… er chocola in huis is.
Ik zou mijn geliefde dumpen voor… niks en niemand natuurlijk (stel je voor dat geliefde meeleest)
hassnae[at]aichaqandisha.nl