Tot voor kort betekende BBB buik, billen, benen: de traditionele probleemgebieden die eraf getraind moeten in de sportschool. Nu betekent het bed, bad, brood, de minimale opvang die uitgeprocedeerde asielzoekers al dan niet toekomt.
Ik heb de afgelopen weken de discussies over de uitgeprocedeerde asielzoekers, bootvluchtelingen en media-racisme zijdelings gevolgd en eigenlijk heb ik geen zin meer te reageren. We hebben op deze plek vaak geageerd tegen onrecht, we spraken ons uit, namen standpunten in, maar er is zoveel absurds gaande, dat het niet meer te doen is.
Immorele stropdassen
Waar moet je beginnen? Bij de vanzelfsprekende opmerking dat het normaal is mensen zonder onderdak op te vangen? Dat het obsceen is dat de politiek daar überhaupt over steggelt?
Wat zijn dat eigenlijk voor immorele stropdassen daar in Den Haag die nog geen glaasje water ongedeclareerd laten, maar wel stoïcijns opvang weigeren aan mensen die niks hebben? Is dat de samenleving die de politiek elite voor ogen heeft? Mensen die doelloos rondzwerven, op wie de welgestelden vies neerkijken? Een samenleving verdeeld tussen rijk en arm, ongewenst en gewenst?
Niet dat politici hierin het voortouw nemen: zij volgen het voorbeeld van de drommen mensen met stemrecht die juichen als radeloze bootvluchtelingen verdrinken voor de Europese kust. Vroeger werd er nog schande van gesproken als mensen juichten om andermans leed, maar nu is het een gerespecteerde bezigheid geworden. Mits de slachtoffers donker danwel moslim zijn uiteraard.
Politiek-correcte anti-racist
Laat die mensen opgevangen worden in hun eigen regio, wordt er gekrijst. Maar de eigen regio barst al uit de voegen. De opvangkampen zijn overvol en de middelen beperkt. En hoezo eigen regio? Zodat het witte, rijke Westen verschoond blijft van de ellende die ze zelf heeft helpen creëren? Dat koloniale zit in de Westerse genen lijkt wel: zelf schone handen willen houden, maar wel anderen de morele les lezen en voor hen beslissen wat ze moeten doen.
Hieraan moest ik ook denken toen ik een tweet zag van Sylvia Witteman over een oude column van Sylvana Simons; dit lijkt hors sujet, maar is het niet. Ik vind het verbijsterend dat Witteman, die klaagt over buitenlandse talen in het park, gepreoccupeerd is met huidskleur en grapjes maakt over de holocaust, nu de politiek-correcte anti-racist denkt te kunnen spelen.
Het blijft verbluffend dat mensen die fatsoen claimen, met hun hatelijke onfatsoen te koop lopen als een potloodventer met zijn ongewassen pik uit zijn broek. Het is deprimerend dat het juist deze mensen zijn die nu de de boventoon voeren. Dit gaat niet over de uitgeklede zorg of angst voor de verdergaande globalisering, dit is onvervalst racisme: voor blanke slachtoffers is er respect en mededogen, donkere slachtoffers krijgen een trap na.
hassnae[at]aichaqandisha.nl