Zo lang als ik me kan herinneren frons ik. Als ik lees, een argument kracht wil bijzetten, me verveel of erger, hup: frons. Vroeger werd er dan ook heel vaak ‘Kijk niet zo chagrijnig’ naar me geroepen. Waardoor ik nog meer ging fronsen en allerlei dingen terug ging roepen.
Die frons hoorde bij mij. Toen ik jonger was sprong mijn huid als ik uitgefronst was gewoon weer terug en werd glad. Maar zo ongeveer rond mijn 45e leek dat kreng wel tussen mijn wenkbrauwen gestanst. Bovendien werd de frons ook vuurrood waardoor het leek alsof ik voortdurend met een zomerkoninkje op mijn voorhoofd liep. Nu ging ik fronsen omdat ‘de frons’ mij irriteerde.
Een paar jaar geleden hakte ik de knoop door: de frons moest verdwijnen. Na eindeloos onderzoek op het internet koos ik een betrouwbare cosmetische arts die mij van de frons zou gaan bevrijden met botox. Mijn keuze was gevallen op Joost Kroon.
Joost Kroon
Naaldenfobie
Voor mijn eerste afspraak was ik bloednerveus vanwege een heftige naaldenfobie. Vlak voor de deur van de kliniek overwoog ik heel even me op mijn hielen om te draaien en terug te gaan naar huis. Daar zou ik dan bellen om te zeggen dat ik helaas te ziek was om de afspraak na te kunnen komen. Toch zag ik mezelf de deur openen en de salon binnenlopen. Na drie eeuwen wachten werd ik opgehaald door een aardige man en meegenomen naar de behandelkamer. Met het zweet in mijn handen liep ik braaf achter hem aan. Eerst werd er een foto (van heel dichtbij!) van mijn gezicht genomen. Daardoor realiseerde ik me dat mijn ogen slechter waren dan ik wilde toegeven. Ik zag ineens allerlei vouwen en scheuren in mijn gezicht die ik als een meter van de spiegel afstond nooit had gezien. Daarna moest ik op de behandelstoel gaan liggen. Terwijl we ondertussen over koetjes en kalfjes kletsten pakte Joost de NAALD. Gelukkig had ik voor de zekerheid vast pads onder mijn oksels gedaan. Ik was in die tijd nog heftig in de overgang dus kreeg van angst meteen een opvlieger die zijn weerga niet kende.
Me voorbereidend op het ergste sloot ik mijn ogen en vroeg me wanhopig af waar ik in godsnaam aan begonnen was. Toen voelde ik een speldenprik. En nog een. Daarna een iets heftiger speldenprik en vervolgens een gewone. Klaar! Ik hoefde alleen nog een controle afspraak te maken.
Wenkbrauwlift
De volgende dag kon ik niet meer fronsen. Dat was een heel weird gevoel. Nu kon ik ongelooflijk kwaad worden met een heel vriendelijk gezicht. Dat was een aparte ervaring. Maar wat was ik blij dat ik het gedaan had. Het zomerkoninkje was verdwenen en ik had nu gewoon een mooie gladde huid boven mijn neus.
Nu ga ik eens in de zoveel tijd naar Joost om de boel een beetje op te lappen. Tegenwoordig laat ik er ook een wenkbrauwlift bij doen omdat mijn oogleden helaas ook beginnen in te storten. Die twee kleine prikjes bij mijn wenkbrauwen zorgen er net voor dat ik weer een open, frisse blik krijg. Ik vind het echt een wondermiddel. Niet dat ik er meteen 10 jaar jonger uitzie (dat zou een face lift vereisen vrees ik) maar het oogt allemaal net wat beter. Voorlopig blijf ik het dus lekker doen, zo’n botox behandeling. Tot de boel echt niet meer gestut kan worden.
De meningen over cosmetische behandelingen en – chirurgie zijn heel verdeeld. Toen ik een jaar of 40 was, was ik echt fel anti. In die tijd kon ik verhitte discussies hebben met vriendinnen of je nou wel of niet… Inmiddels heb ik mijn mening dus behoorlijk bijgesteld. Ik ben er ongelooflijk blij mee dat die paar kleine speldenprikjes me voor een behoorlijke tijd weer een fris gezicht geven.
Geen pleidooi
Niet dat ik hier een pleidooi wil houden voor cosmetische behandelingen in de zin van: je moét het doen. Als je het niet nodig vindt en je bent gewoon tevreden met hoe je eruit ziet, vooral houden zo. Maar als er kleine dingen zijn waar je ontevreden over bent, waarom zou je het niet doen?
Mocht je het overwegen en woon je in Amsterdam of omgeving dan kan ik in ieder geval Joost Kroon van harte aanbevelen. Joost is opgeleid als huisarts en is inmiddels zo deskundig op het gebied van cosmetische behandelingen dat hij nu in heel Europa andere cosmetische artsen opleid. Maar buiten dat is hij vriendelijk en zal je nooit iets opdringen. Alles wat je wel of niet wilt laten doen laat hij geheel aan jou over. Je zult bij hem nooit als een Chinese blondine de deur uitlopen. Zijn motto is dan ook dat alles er zo natuurlijk mogelijk uit moet zien. Bovendien kun je hem altijd vrijblijvend om advies vragen.
Dit is geen advertorial maar gewoon een advies van mij over een cosmetisch arts waar ik heel erg tevreden over ben. Buiten kijf staat dat niets moet. Ik ben in ieder geval nog steeds heel erg blij dat ik een paar jaar geleden niet stiekem terug naar huis ben gelopen maar gewoon met klotsende okseltjes op de behandelstoel ben gaan liggen.
Joost Kroon kun je volgen op Facebook en op Twitter.
rebecca[at]aichaqandisha.nl