John William Waterhouse
Eigenlijk was het ook een onverwachte u-bocht; voor iemand die door haar naasten tegenstribbelend een Twitter- en Facebookaccount opgedrongen had gekregen, besloot ik eind vorig jaar zomaar uit het niets een Instagramaccount voor deze liefstallige site te openen. Om het bereik te vergroten, want daar scheen Instagram zeer geschikt voor te zijn.
Er ging een wereld voor me open waarvan ik maar vaag wist dat die bestond. Een wereld van MUA’s (Make Up Artists) met make-up tutorials, eindeloze selfies, alternatieve realiteiten, product-promoties en heel veel hashtags. Zoveel hashtags dat #sommigen #maar #gelijk #beslissen #elk #woord #te #hashtaggen #lekkergekdoen
Hapsnap-communicatie, of niet eens communicatie. Ga je op Twitter nog een gesprek of discussie aan (voor zover dat mogelijk is zonder bestookt te worden door hordes trollen), op Instagram gaat het vooral om het zenden. Zie mij! Kijk mij! Aanbid mij! #blessed #blessedlife
Er gelden geheel andere regels die me volstrekt onduidelijk zijn, want wat maakt dat de een tienduizenden, zelfs honderduizenden volgers heeft en de ander blijft hangen op honderd, is me een raadsel. Wie het spel snapt en volgers aan zich weet te binden, is binnen. Bedrijven betalen grif voor foto’s met hun producten.
Hippe globetrotters
Er is dan ook een duidelijk verschil tussen de haves en have nots. Zij die hun doel hebben behaald, door hun volgers kwijlend worden bewonderd en door bedrijven gefêteerd op luxe producten en snoepreisjes, en zij die stevig hun best doen ook daar te komen, waar hun idolen al zijn. Let eens op de bio’s van de haves: een wereldbol met daarachter de locatie waar ze zijn en waar ze vervolgens naar toe zullen hoppen. New York, next Ibiza, Dubai #lovemylife. De gemiddelde aardling moet noestig werken om op vakantie te gaan, maar deze hippe globetrotters draaien er hun hand niet voor om. Het is ook makkelijk kosmopoliet te zijn als alles gesponsord wordt.
Dat is het mooie aan dat hele Instagram: zoals internet de media heeft gedemocratiseerd, zo hebben blogs, YouTube maar vooral Instagram dat met roem gedaan en dus is iedereen zijn eigen topmodel op zijn eigen Instagram-eilandje. Daarbij valt vooral de ernst op en het gebrek aan enige relativering of zelfspot. Er is een hele generatie die de kunst van het Ego niet alleen te gelde maakt, maar ook tot in het absurde trekt.
En dat is meteen de keerzijde, want schoonheid wordt niet meer in de wereld om hen heen gezocht, maar alleen in henzelf. Hartstikke gaaf, die tempels in Bangkok, maar wat echt interessant is, hoe zij ervoor staan. Afgelopen zomer in Bangkok zagen we een soort derwisj-dans van jonge toeristen met hun selfie sticks: draaiend om hun eigen as, lachend in de camera, wie weet viel er een glimps van de achtergrond te bekennen, hoogstwaarschijnlijk niet.
#nietsdanliefde
Woorden doen er niet echt meer toe, inhoud nog minder, het gaat om beeld, om verleiding, om een virtueel alter ego met een géwéldíg leven vol hyperbolen. Mensen vinden iets niet meer leuk of lekker, maar zijn er in love with of obsessed with. Alles is amazing en iedereen is gorgeous. Groeide ik nog op in een tijd dat leeftijdsgenoten elkaar afzeken in plaats van complimenten te geven, nu hebben ze #nietsdanliefde voor elkaar #tothemoonandback.
Aicha Qandisha verdedig ik hartstochtelijk, #passionately, met het argument dat liefde voor beauty en food (de woorden eten en culinair zijn al helemaal niet meer in zwang) prima samengaat met inhoud en maatschappelijke en politieke betrokkenheid, maar dat voelt steeds meer alsof ik onder water praat en niemand me begrijpt. Er is een heel andere wereld met andere regels, normen en idioom.
Ik voel me als een Jane Austen die naar deze tijd geflitst is. Koppig vasthoudend aan taal, de juiste grammatica en met liefde voor het schrijven. Ik zoek woorden, kauw op metaforen en peins langdurig om gevoelens en ervaringen in woorden te vatten, maar ik blijk hopeloos ouderwets en mijn taal haast archaïsch temidden van het selfie- en hasthtag-geweld.
Ik opende een Instagramaccount om AQ te helpen. Nu blijk ik zelf hulp nodig te hebben. Om dit alles te verwerken.
info[at]aichaqandisha.nl