Salvador Dalí
Bij het zien van de vreedzame Catalaanse demonstranten die hun handen in de lucht hielden terwijl de Spaanse politie op hen in begon te meppen, werd ik misselijk.
Wie heeft eigenlijk ooit bepaald dat regeringen geweld mogen inzetten tegen de mensen? Wat is dat voor idioterie, dat een regering het recht neemt om op mensen in te hakken die vreedzaam hun mening uiten? Wie heeft regeringen het recht gegeven onze lichamelijke integriteit te schenden? De burgers te slaan?
En dan zag ik vandaag een tweet voorbij komen dat Rutte, natuurlijk wie anders, de Spaanse regering steunt en voor dialoog pleit. Dialoog? De fase van dialoog is ver voorbij als een regering haar eigen mensen mishandelt. Wat is dit voor waanzin? Is dit waarvoor we regeringen kiezen? Zodat we hun bezit worden waarna ze met ons kunnen doen wat ze maar willen?
Doodschamen
Regeringen horen er voor de mensen te zijn, niet tegen. Regeringen en de politie horen mensen te beschermen, niet op hen in te slaan wanneer ze een mening uitdragen die hen niet zint. Of dat nu gaat over onafhankelijkheid of Zwarte Piet.
Blijf gewoon met je poten van mensen af die voor niemand een gevaar zijn. Burgers zijn niet het bezit van overheden, geen horigen, geen slaven. Regeringen horen mensen te dienen, niet andersom.
En Rutte moet zich doodschamen met zijn ‘dialoog’ van rubberkogels en wapenstokken. Zolang zogenaamd democratische leiders hun reet afvegen met democratische grondbeginselen, hoeven we echt niks van hen te verwachten en moeten ze hun hypocriete mond houden tegen andere landen.
info[at]aichaqandisha.nl
2 Reacties op “Dialoog van rubberkogels”