Sommige mensenlevens zijn zo fascinerend dat het lijkt alsof ze specifiek gecreëerd zijn om de protagonisten te zijn in een roman of een film. Zo stuitte ik bij toeval op het krankzinnige verhaal van Dolly Oesterreich en haar minnaar Otto Sanhuber.
Dolly Oesterreich is getrouwd met een steenrijke fabrieksdirecteur die het zo druk heeft dat zij zich verwaarloosd voelt. Als haar man op een mooie dag Otto Sanhuber naar hun huis te stuurt om de naaimachine te repareren verleidt Dolly hem. Vanaf dat moment komt Sanhuber bijna dagelijks langs om ‘de naaimachine te repareren’. Dit begint op te vallen bij de buren. Zij beginnen te roddelen en Dolly neemt haar maatregelen. Ze vraagt Sanhuber ontslag te nemen en bij haar op zolder zijn intrek te nemen.
Woeste seks
Zo begint een wonderlijke relatie. Zodra meneer Oesterreich zijn hielen heeft gelicht komt Sanhuber naar beneden en neuken Dolly en hij het behang van de muren. Tegen de tijd dat de baas weer thuis wordt verwacht, verdwijnt Sanhuber naar de zolder. Dolly zorgt dat het hem aan niets ontbreekt. Ze brengt hem eten en boeken. Ook schrijft Sanhuber daar korte verhalen. Hij is tevreden met het leven dat hij leidt. Omdat hij als baby te vondeling is gelegd en daarna een hard leven vol ontberingen heeft gehad, vindt hij de oplossing van de warme zolder eigenlijk wel prima.
Naast zijn seksuele diensten maakt Dolly ook gebruik van zijn huishoudelijke kwaliteiten. Meneer Oesterreich is, volgens de overleveringen, een gierigaard en geeft haar geen geld voor een dienstmeisje. Zo doet Sanhuber de afwas, vouwt de lakens en boent de vloeren na eerst woeste seks met de vrouw des huizes te hebben gehad.
Pistool
Als meneer Oesterreich op een dag besluit zowel fabriek als huishouden van Minneapolis naar Los Angeles te verhuizen neemt Dolly haar zolderminnaar gewoon mee. In LA gaan ze op oude voet verder. Tot de noodlottige dag dat Otto, terwijl hij op zolder zit te lezen, Dolly beneden hoort gillen. In de veronderstelling dat meneer Oesterreich haar iets aan wil doen pakt hij zijn pistool, loopt naar beneden en schiet hem overhoop. Dolly en Otto verwijderen zorgvuldig alle sporen en worden na nauwkeurig onderzoek maar gebrek aan bewijs, beide vrijgelaten. Otto vlucht naar Canada, Dolly blijft in LA en hertrouwt.
Het eind van dit verhaal is een anticlimax, alsof je een emmer water over een brandende kaars gooit. Eigenlijk had Dolly nadat ze hertrouwde Otto er gewoon naast moeten houden als minnaar op zolder. Als zij sterft en het huis moet worden ontruimd wordt er een geraamte op zolder gevonden met een blocnote op schoot en een pen in de hand. Nog beter zou zijn als Dolly en haar nieuwe echtgenoot nog een keer zouden verhuizen, naar Europa bijvoorbeeld, en Sanhuber wordt meegesmokkeld in een oude boekenkist. En dat die kist dan overboord slaat.
Van Sanhuber wordt niets meer vernomen. Waar en wanneer hij is overleden, is onbekend. Dolly blijft tot haar dood in 1961 in Los Angeles wonen. De eerste jaren van hun huwelijk keek haar echtgenoot wel steeds op zolder. Maar helaas trof hij er nooit meer iets aan.
rebecca[at]aichaqandisha.nl