Frida Kahlo
Als de Amerikaanse mid-terms ons iets aantonen, dan toch zeker dat het loont af te wijken, een eigen geluid te hebben en maling te hebben aan de goegemeente.
Waar wij hier in Nederland geestelijk gemarteld worden met normalisering van extreem-rechts en platitude-generatoren die doorgaan voor columnisten, hebben in Amerika vrouwen geschiedenis geschreven door af te wijken, tróts af te wijken van de norm met een eigen stem en visie.
Is in Nederland het hele politieke en mediale spectrum verworden tot een grote, amorfe, onsmakelijke en apathische drab, in Amerika zijn er lichtpuntjes. En natuurlijk, politiek en macht corrumperen dus we moeten maar afwachten wat de concrete resultaten zullen zijn, maar om als gekleurde, zwarte, gehoofddoekte, native-American of islamitische vrouw (en openlijk homoseksuele man!) verkiezingen te winnen in een door racisme en haat vergiftigd land, dat geeft hoop.
Hou dus op met likken naar extreem-rechts en kweek een ruggengraat. Dan loop je maar wat opdrachten mis, dan is het maar wat eenzamer, maar liever eenzaam dan een eenheidsworst. Liever principieel, dan succesvol en karakterloos.
info[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Drab”