Drop

foto: © Hassnae Bouazza

De gedachte spookte al langer door mijn gedachten: stel dat het waar is dat er varkensgelatine in drop zit, dan zou dat toch de ideale manier zijn om te stoppen met mijn allerhollandsche dropverslaving en zo eens flink mijn suikerinname te minderen?

Van een kennis die in een dropfabriek werkt, had ik al eens gehoord van de varkensbotten die aangevoerd werden, maar ik wilde het niet geloven. Broodje aap, dacht ik. Of broodje varken. Om de niet-ingewijden de geneugten van echte drop te ontzeggen.

Dus ik bleef hartstochtelijk doorknagen en dropsoorten uitproberen met als laatste ontdekking de gesuikerde bollen van Haribo die werkelijk verslavend zijn. Zó lekker.

Hoofddoek
Laatst stond ik echter in de supermarkt en wat me bezielde weet ik niet, maar ik keek naar de lijst met ingrediënten. Varkensgelatine. Varkensgelatine! In de zalige tumtum waar ik zo dol op ben! In allerlei andere soorten snoep en drop.

Prominenter kon het er niet op staan. Hoe had ik dat al die jaren gemist? En dat er op de één varkensgelatine stond en op de ander gewoon ‘gelatine’ wilde toch zeker zeggen dat ik die andere soorten snoep en drop gerust kan eten? Toch? Toch?!

’s Avonds deelde ik mijn verdriet met mijn geliefde die zich ongerust afvroeg of ik nu aan het radicaliseren was door de Ramadan. Toegegeven, die vraag heb ik mezelf ook gesteld. Hij vroeg me wanneer de hoofddoek kwam. Nééh, zo erg was het niet.

Een zoektocht via Internet bevestigde de rol van varkens in drop. Om onduidelijke redenen wordt Engelse drop gemaakt met gelatine van runderen. Die is dus veilig, maar ook niet het allerlekkerste.

Veganist
Teleurgesteld appte ik onze Majda over de gesuikerde bolletjes van Haribo: hard lachend verweet ze me een extremist te zijn. Eerlijk? Ook ik had mezelf afgevraagd of ik aan het radicaliseren was.

Want natuurlijk wist ik dat er gelatine in tig dingen zit en uiteraard kende ik de verhalen, maar voor snoep maakte ik een uitzondering zolang het er niet expliciet bij stond. En als je eenmaal begint met ingrediëntenlijsten doorvlooien, kun je net zo goed veganist worden, want alles wat je kant en klaar koopt, kan verdacht zijn.

Mijn zoektocht ging verder en zo kwam ik erachter dat natuurdrop van Zonnatura in ieder geval geen gelatine bevat. Dus helemaal droploos hoef ik niet te leven. En de Dragibus
van Haribo evenmin (van die heerlijk zachte fruitbollen). Dan heb je de nieuwe Good Stuff snoepjes waarvan de summer peaches heel mjammie zijn (de gummibeertjes zitten al in de pot, maar moet ik nog proeven) en Katja is zo attent om nieuwe gelatine-vrije snoep en drop te produceren. De drop heb ik geproefd en is lekker; wat smaak betreft lijkt hij veel op de Panda drop die ook helemaal veilig is. In plaats van gelatine wordt er gebruikt gemaakt van zetmeel of agar-agar.

De schok heeft dus niet plaats gemaakt voor een instant suikermindering, maar voor een fanatieke zoektocht naar goede alternatieven.

Misschien is het een tijdelijke bevlieging en doe ik straks weer normaal. Wellicht is het verantwoorde snoeptherapie om het verlies van de gesuikerde bollen en al die andere lekkere drop te verwerken. Hoe dan ook: voor nu ben ik even verdrietig.

hassnae[at]aichaqandisha.nl