Fysieke bedkunsten

Ida Bagus Nyoman Rai -‘Rajapala’

Jarenlang was ik resoluut over vrouwen die gevraagd werden voor een naakte fotosessie: een belediging vond ik het. Hoezo moet je als vrouw je tieten laten zien als je beroemd bent? Aan mannen wordt toch ook niet gevraagd naakt en zwoel in de camera te kijken?

Over vrouwen die zich met gespreide benen een weg naar de top werken, was ik ook duidelijk: dat doe je toch niet?! Je wilt toch als gelijke opgaan en je talenten gebruiken om waardig je doelen te bereiken, nietwaar.

Geestelijke prostitutie
Maar wat is waardig eigenlijk? Is dat elke dag sloven voor een onsympathieke baas? Is het eervol van negen tot vijf geestdodend inpakwerk te verrichten waar je diepongelukkig van wordt? Word je trots van je vervelende collega’s die na een eindeloze vergadering toch nog een paar kleine opmerkingen hebben die twee uur in beslag nemen?

Wat maakt geestelijke prostitutie van briljante geleerden die hun kennis delen in ruil voor een inkomen, zoveel respectvoller dan fysieke prostitutie waarbij vrouwen hun lichaam gebruiken om er zelf beter van te worden?

Iedereen vraagt geld voor wat hij kan, maar een vrouwenlichaam behoort kennelijk de man toe die er op dat moment zin heeft. Waarom zou een vrouw die er geld voor vraagt, niet deugen? Is het niet haar lichaam? Is het niet háár talent klanten te kunnen bieden waar ze naar zoeken? Wat maakt dat verwerpelijk?

Zelfkant van de samenleving
Let wel, ik heb het niet over vrouwenhandel en -uitbuiting, maar over vrouwen die de bewuste keus maken geld te vragen voor hun lichamelijke diensten. Voor hun fysieke bedkunsten.

Ergens is ooit besloten dat vrouwen die hun lichaam verhuren aan de zelfkant van de samenleving horen; ongetwijfeld door mannen die liever zelf de zeggenschap over het vrouwenlichaam hadden behouden.

Succesvolle vrouwen vragen voor naaktfoto’s vind ik nog steeds bedenkelijk, omdat het uitgangspunt er een is van mannen die kennelijk pas voldaan zijn als iedere vrouw gereduceerd is tot haar lichaam en seksualiteit waar zij vervolgens, zij het op beeld, op los kunnen fantaseren.

Woest en agressief
Om diezelfde reden heb ik gemengde gevoelens over vrouwelijke popartiesten die alleen reuring veroorzaken en hoge verkoopcijfers behalen door steeds explicietere videoclips te maken, terwijl hun mannelijke tegenpolen niet verder hoeven te gaan dan afgetrapte spijkerbroeken. Daar ligt een diepe ongelijkheid aan ten grondslag.

Maar een vrouw die bezit neemt van haar eigen lichaam en seksualiteit om er zelf beter van te worden, opereert op een heel ander niveau. Let maar eens op hoe woest en agressief mannen worden van onafhankelijke vrouwen waar ze geen controle over kunnen krijgen.

hassnae[at]aichaqandisha.nl