Chanels nieuwe campagnefilmpje trof ik gisteren aan in mijn mailbox, net na de dreun van de Amerikaanse verkiezingsuitslag. En zelden vatte een reclamefilmpje, of beter nog de inhoud van een reclame, zo treffend de tijdgeest samen.
Kijk en luister maar. Wat Chanel Chanel maakt, zijn de schijnbare tegenstellingen die het merk verenigt in haar ontwerpen en producten: dure parels met kralen, mousseline en tweed, zwart en wit. Je voelt hem vast al aankomen. De kracht van Chanel is de variƫteit. Het samenbrengen van dat wat je niet verwacht, het openstaan voor alle combinaties, het spelen met verwachtingen.
Ongekende schoonheid
En laat dat nu net zijn wat onder druk staat in onze samenlevingen: de diversiteit en verschillen. Diversiteit is een soort subsidiewoord geworden en verschillen worden verfoeid, want iedereen moet in het tegenwoordig als domrechts vermomde racistische gareel. Want racisme dat is tegenwoordig geen racisme meer, maar ‘benoemen’. Wat er dan precies zoal benoemd wordt, blijft echter onduidelijk, want als je de benoemers confronteert met hun woorden, duiken ze steevast weg.
Maar diversiteit en verschillen zijn juist winst. Ze openen onvermoede deuren, laten nieuwe vergezichten en mogelijkheden zien, rekken de schoonheidsnormen op en bieden iedereen een thuis. Dat wat je eerst niet voor mogelijk hield, blijkt niet alleen te werken, maar ook van ongekende schoonheid. Dat waar je alleen maar over gehoord hebt, blijkt net anders te zijn dan je altijd had gedacht.
Dat is niet alleen de paradox van Chanel, maar van de hele wereld. Chanel heeft het begrepen, nu de rest nog.
info[at]aichaqandisha.nl