Hoe gekker de wereld om ons heen wordt, hoe meer ik verlang naar een cocon zonder hysterische tweets, zonder racistische drek op Facebook, zonder semi-alfabete neofascisten op televisie en ook zonder die laffe volksmenner die vast liever in een kant-en-klare dictatuur had willen bloeien in plaats van een -nog- functionerende rechtstaat.
Vrieskou
Dus ging ik vanochtend op zoek naar iets ver weg van de waanzin en vond dit onschuldige Kerstfilmpje van Waitrose. Het deed me denken aan het vroegere Nederland met de ijzig koude winters, bevroren rivieren en kanalen waar we op schaatsten om huilend thuis te komen vanwege de vrieskou. Nootjes in de tuin voor de vogels, behaaglijke warme interieurs en een rust die ver, ver weg lijkt. Racisme was toen nog fout en wie zich eraan waagde, werd gecorrigeerd, niet suf geknuffeld.
Wie weet helpt een pak sneeuw om nog iets van dat verloren gevoel op te roepen, voor nu moeten we het met dit filmpje doen.
info[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Verloren onschuld”