Gisteren kreeg ik een berichtje van iemand die onthutst was door mijn ‘Lieve Elma’ stuk, want ‘Elma scheldt nooit’.
Aaaah, Elma gebruikt geen schuttingtaal in haar stukken en dat maakt haar volstrekt fatsoenlijk. Dan mag ze gewoon mensen belasteren en voor het leven tekenen, want Google vergeet niet. Elma mag liegen over mensen en actief proberen hen brodeloos te maken zolang ze dat in nette bewoordingen doet.
Ik ben nooit Adriaan van Dis vergeten die feilloos door Rost van Tonningen prikte tijdens Zomergasten. Ik weet niet meer hoe hij het precies zei, maar hij wees op de parelketting, het verzorgde uiterlijk, de nette taal, maar ondertussen was ze gewoon tuig, zei hij. Want het gaat niet om de uiterlijkheden, het gaat om waar je voor staat.
Wat is erger: uitgescholden worden of geïntimideerd, belasterd en verdacht gemaakt? Geef toe, wat is kwalijker: grove taal gebruiken of alles inzetten om iemand ontslagen te krijgen als straf voor zijn mening?
Deftige bewoordingen
Je kunt hier in Nederland voor deportaties pleiten, knieschoten, hoofddoekjesbelasting (kopvoddentax ging mensen dan weer te ver, want niet netjes, hè), en mensen zullen nog niet fronsen mits je het maar in deftige bewoordingen doet. Je mag mensen afzonderen, op hen inbeuken en hen helemaal kapotmaken als je maar netjes blijft, dan is er helemaal niets aan de hand.
Dat is het debat in Nederland – dat niet echt een debat mag heten. Meer een soort publieke masturbatiesessie van bepaalde columnisten die anderen vertellen wat wel en niet hoort waarna de lezers massaal hun bewondering dienen te uiten.
Wat daarbij echt heel erg belangrijk is om te onthouden, is dat het om strikt eenrichtingsverkeer gaat. Drayer verdedigt zogenaamd de vrije meningsuiting ‘zonder mitsen en maren’ (en velen doen dat met haar). Ze pleit naar eigen zeggen voor een vrije meningsuiting die geen rekening houdt met lange tenen, maar zodra je haar van repliek dient, klinkt het protest. Het doet me een beetje denken aan Jack Nicholson die in A Few Good Men uitbarst tegen Tom Cruise: The truth? You can’t handle the truth’.
Hypocriete moraal
Want de vrije meningsuiting, dat is iets wat je de ander aandoet, niet jezelf. De vrije meningsuiting moet je helemaal uitleven op moslims en ieder ander die niet meeloopt in de pas. Zodra de vrije meningsuiting op de eigen groep wordt botgevierd, klinkt het ongemak, het bezwaar, de nuance, de woede.
Dan is die vrije meningsuiting plots niet zo heilig meer. Dan blijken er allerlei mitsen en maren te zijn. Dan doen gevoelens er toch wel toe en is respect opeens een deugd.
Aan die hypocriete moraal doe ik niet mee. Wil je vrije meningsuiting, dan kun je die krijgen. En die is niet voor watjes. Ik zie een hele serie ‘Lieve…’ voor ogen.
hassnae[at]aichaqandisha.nl
2 Reacties op “Vrijheid voor watjes”