Een harde knal zette in de klamme nacht van vrijdag zeven op zaterdag acht augustus om twee uur zesenveertig een punt achter de koortsachtige seizoenswisselingen van de relatie van de bovenburen. Een volledige cyclus van hun relatie duurde twee, drie, hooguit vier weken: na een korte zomer van luidruchtige seks volgde een herfst van slaande deuren en geschreeuw en een winter van gebonk en gerinkel, met hier en daar een huilbui. De winter eindigde in een nacht vol afwisselend en gelijktijdig geschreeuw en een politiebezoek. Dan brak een korte, stille lente aan.
De lente was een zalige periode die altijd veel te kort scheen te duren, zeker in de zomer (de zomer van het noordelijk halfrond). Zomerhitte leidde tot meer drankgebruik, waardoor het rad van hun relatie nog harder draaide en verder uitzwenkte. Alles was intenser en tot dieper in de nacht. En altijd, altijd muziek alsof er een kudde epileptische olifanten aan het dansen was (godverdomme nóóit eens Vivaldi).
Slotakkoord
Geen wonder eigenlijk, dat op die nacht, die zo ondraaglijk warm en vochtig was, het wiel van de wagen was gesprongen. Toch was de geluidsoverlast niet door het natuurlijk beloop van de relatie ten einde gekomen. Nee, het was de onderbuurman die het slotakkoord had ingezet, en dat alleen maar omdat hij eerder die week bij de verkeerde vriend over het aanhoudende gespook geklaagd had. Deze vriend had verkeerde ideeën en verkeerde connecties in verkeerde cafés, waarin de verkeerde figuren hun biertjes dronken.
De nachtelijke ruzies van de bovenburen waren het heftigst als de bovenbuurman na langdurig cafébezoek boos, geil en dronken thuiskwam. Dat was ook de staat van de bovenbuurman op de desbetreffende avond, toen hij een noodlottig pakket voor zijn deur ontdekte. Dit pakket was een lichtbruine kartonnen doos, niet groter dan een schoenendoos. De bovenbuurman voerde de inhoud van dit pakket later aan als reden voor de moord én als verzachtende omstandigheid.
Love you 4eva
Een grondig politieonderzoek kon echter geen andere vingerafdrukken vinden dan die van het slachtoffer en die van hemzelf. Het slachtoffer had de afgelopen maanden ook geen contact gehad met andere mannen en bovendien kon ‘Roberto’ niet worden geïdentificeerd. Op het horen van zijn straf, 12 jaar cel met TBS, ging de bovenbuurman volledig door het lint.
In het pakket zaten houtkrullen met daartussen een briefje en een pistool. Op het briefje?
‘Je weet wat je moet doen. Love you 4eva, Roberto’
De onderbuurman hoorde een half jaar later op een kerstborrel van een vriend dat deze verder onbekende man zijn werk goed gedaan had.
Dit is de aftrap van Aicha Qandisha’s Zomerse Verhalenwedstrijd. Vanaf vandaag staat er elke dag een verhaal online. Het beste verhaal wint een Aicha Qandisha prijzenpakket.
info[at]aichaqandisha.nl