Erik Jan Harmens heeft op dit moment groot succes met zijn roman ‘Hallo Muur’ die alom geprezen wordt, ook door ons. Het was dus hoog tijd om de onderscheiden dichter en veelzijdige schrijver eens te onderwerpen aan onze Twaalf en hem de enige echte vragen des levens voor te leggen.
Mijn favoriete filmscène is… Alec Baldwin die in het meesterwerk Glengarry Glen Ross een motivatiespeech geeft aan een team van salesmensen, waaronder gewezen verkoopkanon Shelley Levine (Jack Lemmon). ‘ABC’, foetert Baldwin. ‘A, always. B, be. C, closing. Get them to sign on the line which is dotted, you hear me you fucking faggots?!’ Het is zo vernederend. En het is ook wáár. Verderop in de film steekt Al Pacino in de rol van Ricky Roma Baldwin natuurlijk naar de kroon. Zoals hij Kevin Spacey ijzig agressief op zijn plaats zet (‘You ferry. You company man.’) is natuurlijk nog briljanter. Maar ik hou het meest van de speech van Baldwin. Omdat zo’n bottehondenspeech elke dag gegeven wordt, in talloze kantoren, tegen onschuldige salesmensen, die niet kunnen closen.
Ik wil ooit nog eens naar… Jamaica. Vrienden van me die er jaarlijks naar toe reizen, gaan me het eiland laten zien. En ik ga dan ook de dichters daar ontmoeten: Mutabaruka, Oku Onuora. Ik kan niet wachten, maar er komt de hele tijd iets belangrijks tussen, dus ik kan steeds niet weg. Maar dit jaar of anders volgend jaar, dan gaat het gebeuren. Wadada!
Mijn toilettas is niet compleet zonder… Deo. Van Deoleen. In een verstuiver. Niks meer aan doen.
Mijn ergste miskoop is… Deo van Deoleen in een verstuiver die niet werkte. En ik had het bonnetje niet meer. En de teef van de drogist zei: ja, dat kan iedereen wel zeggen, dat die verstuiver al stuk was toen ie ‘m kocht. Ik ben nog nooit in mijn leven zo vernederd. En in mijn dromen is de drogisterij al talloze malen tot de grond toe afgebrand.
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb is…
Mozzarella di bufala in Ostuni, in Zuid-Italië. Zo verschrikkelijk lekker, ik moest gewoon huilen. Nog nooit zoiets geproefd.
Ik was het gelukkigst toen… Mijn kinderen geboren werden. Dat was twee maal een wonder. Een niet in woorden na te vertellen gebeurtenis.
Ik heb het meeste spijt van… Dat ik ik er niet méér kon zijn voor mijn vrouw toen ze me het meest nodig had. Ik heb mijn best gedaan, maar ik had het graag beter willen doen.
Ik ben niet bijgelovig, maar… Niks maar. Ik ben werkelijk niet bijgelovig. Ik heb geen enkel ritueel. Ik klop nooit af. Ik sla nooit een kruis als een ambulance langsrijdt.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… Ik kan echt verschrikkelijk vloeken en tekeer gaan als ik een voetbalwedstrijd kijk. Ik ga dan echt veel te ver. Ik scheld de scheidsrechter en de tegenspelers echt voor de allerergste dingen uit. In mij zit een wolf, die op dat soort momenten zijn blinkende, puntige tanden laat zien. Ik kijk voetbalwedstrijden vaak alleen.
Ik lieg altijd over… Het aantal dichtbundels dat ik verkoop. Ik mompel meestal iets van: ‘Oh, een paar duizend.’ Maar eigenlijk is het maar een paar honderd exemplaren, per bundel. Dichtbundels verkopen niet goed. Een man zei me een keer: ‘moet ik 15 euro betalen, voor die paar woorden op een bladzijde?’ Daarna gaf hij een rondje, ook voor mensen aan de bar die hij helemaal niet kende, en rekende honderd euro af.
Ik kan me niet beheersen als… Apparaten het niet doen. Als iCloud weer eens geen verbinding kan maken. Of het beeld bij Netflix blijft hangen. Of een mail blijft in de outbox hangen. Of mijn wifi eruit ligt waardoor ik geen draadloze verbinding kan maken met mijn printer. Ik voel me dan onmachtig en hef mijn handen radeloos ten hemel. Gelukkig heb ik een hond, die het altijd doet, dus dan gaan we lekker wandelen.
Ik zou mijn geliefde dumpen voor…Een hernieuwde verliefdheid voor diezelfde vrouw. Er is op dit moment in mijn leven geen sprake van een geliefde, maar als er sprake van zou zijn zou ik het willen uitmaken om daarna opnieuw verkering aan haar te kunnen vragen. Zodat het niet meer vanzelfsprekend is. Je zou zelfs ’s avonds voor het slapengaan kunnen zeggen: ‘lieverd, ik maak het uit’. En dan ’s ochtends na het ontwaken om haar hand vragen.
rebecca[at]aichaqandisha.nl