foto’s © Peter Breedveld
Een paar jaar geleden sloot de grote Japanse warenhuisketen Matsuzakaya haar vestiging in de sjieke Tokiose wijk Ginza en ik geloof dat er wel drie of vier jaar van alles gebeurde achter een hoge schutting. Een grondige verbouwing, dacht ik, maar er is een enorm, compleet nieuw warenhuis (‘depaato‘ heten ze hier, een nihonisering van ‘department store‘) verrezen dat vorige maand haar deuren opende. Ginza Six heet het, wat bij mij associaties oproept met oude Japanse B-films over bad girls die wraak nemen op mannen door achter hun geld aan te gaan.
Ik heb gisteren een goed deel van de dag in Ginza Six doorgebracht. Ginza heeft een aantal grote depaato’s, zoals Mitsukoshi en Matsuya en die zijn indrukwekkend genoeg, maar Ginza Six is echt the bee’s knees, een complete winkelwijk in een wijk, waar bijna alle grote mode- en cosmeticamerken zich presenteren, een foodafdeling waarbij vergeleken de toch al hemelse foodafdelingen van de andere depaato’s Albert Heijn-filialen zijn en een afdeling van Tsutaya Books die zowat de hele bovenste verdieping beslaat.
Strak futuristisch
Tsutaya Books wordt omringd door kwaliteitsrestaurants in elke soort denkbaar: een Engelse pub, een Franse bistro, een Spaanse tapasbar, een Indiaas restaurant, een oesterbar, een teppanyaki-restaurant met kreeft, abalone en wagyu op het menu en een food court waar onder andere een leerling van supersterrenchef Ferran Adrià (he of El Bulli) een eetgelegenheid heeft.
De vormgeving van Ginza Six is strak-futuristisch maar warm en sfeervol. De omgeving van de liften deed me bijvoorbeeld denken aan de film 2001: A Space Odyssey, maar de muren en vloeren zijn pastelkleurig en het licht is zacht.
Elke afdeling is zo ingericht dat je het idee krijgt door winkelstraten te lopen, met winkels aan beide zijden.
Lachende gezichten
Ginza Six heeft drie kelderverdiepingen, met een noh-theater – jawel – op de onderste verdieping. De tweede kelderverdieping is de foodafdeling en mensen, wat heb ik daar mijn ogen uitgekeken. De nadruk ligt hier op Japanse producten, al zijn allerlei Europese patissiers hier ook vertegenwoordigd. Er is een afdeling met het grootste assortiment Japanse saké’s, whiskeys, rijstwhiskeys, wijnen en likeuren dat ik ooit heb gezien, ik ontdekte een fantastisch Japans chocolademerk, Kiki, en er staat zelfs een traditioneel houten restaurantgebouwtje waar je een soort van Japanse high tea kunt genieten.
Er is een enoteca waar je voor een zeer redelijke prijs een uitstekend glas wijn kunt drinken, je kunt er sapjes en ijsjes kopen en het is er gewoon geweldig. Beneden bij elke roltrap word je beleefd gegroet door iemand die daar speciaal voor op die plek is gezet. Dat is sowieso heerlijk in Japan, die vriendelijk lachende gezichten bij elke stand, in elke winkel waar je steevast hartelijk welkom wordt geheten. Als Nederlander, toch gewend om in elke winkel of eetgelegenheid als een indringer te worden gezien, is dat altijd weer goed voor een lichte cultuur-shock.
Man, wat heb ik het daar naar mijn zin gehad. Voordat ik terug naar Wierddukkistan moet, ga ik er nog een keer langs, onder andere om deze juweel van een fles te kopen.
info[at]aichaqandisha.nl