Volgens VVD’er Rosanne Hertzberger is politiek links kapot, omdat het zich druk maakt om de verkeerde zaken. In haar laatste column schrijft ze dat links gegijzeld wordt door ‘puristen die zich bezighouden met taalzuiveringen en het bestormen van standbeelden’.
Grappig vind ik dat. Een paar maanden geleden maakte Hertzberger zich nog druk om het taalgebruik op Dumpert en nam ze aanstoot aan de beeldvorming van vrouwen op die verwerpelijke site. Toen GS haar collega Loes Reijmer op de korrel nam, was Hertzberger een van de initiatiefnemers van de open brief tegen de website.
Dus kennelijk zijn de ene keer taal en standbeelden wel belangrijk om aan te pakken en de andere keer niet. Het neerhalen van een website verschilt uiteindelijk niet zo heel veel van het neerhalen van een standbeeld. En daarmee illustreert Hertzberger onbedoeld haar punt dat politiek links kapot is.
Gebrek aan lef
Het is kapot, omdat het vergeven is van de rechts-reactionaire wolven in linkse schaapskleren. Het is kapot, omdat links niet meer staat voor idealen zoals gelijkheid en solidariteit, maar verscheurd wordt door een lelijke schizofrenie die we het best terug zien in de door haar geprezen Asscher: solidariteit met de mond belijden en in de praktijk alles eraan doen verschillen te vergroten. Rechtse retoriek bestrijden, maar er in werkelijkheid hard aan meewerken.
Dáár is links kapot aan gegaan. Er is geen links meer. Er zijn ego’s die hun kans ruiken, opportunisten die de politiek ingaan, meelopers die hun carrière veilig stellen, maar overtuigde politici die leiden in plaats van volgen, die een prijs betalen voor hun keuzes, die de marge niet schuwen? Nee, die zijn er niet. Nu ja, ze zijn er wel, maar ze zitten niet in de politiek. In ieder geval niet aan de linkerzijde.
Links is kapot gegaan aan een gebrek aan lef. Terwijl het rechts-extremisme steeds harder groeit en onbeschaamder wordt, gedraagt links zich als de pispaal die in het gevlei wil komen bij de pestkop. Wat overblijft zijn kleine, versplinterde groepjes die stand houden temidden van een wegkijkende massa. Een massa die het wel best vindt, zolang hun belangen maar veilig zijn, en hun naam geen probleem op het sollicitatieformulier.
Politiek links is kapot omdat mensen als Rosanne Hertzberger, en heel veel anderen met haar, alleen in beweging komen als zíj geraakt worden. De ander, die moet zich maar zien te redden en niet zoveel noten op zijn zang hebben.
info[at]aichaqandisha.nl
3 Reacties op “De linkse politiek van Rosanne Hertzberger”