Aicha’s Twaalf: Abdelkader Benali

benaliart

Hij is een schrijver, reiziger, hardloper, gourmand en presentator, maar bovenal is Abdelkader Benali een buitengewoon sympathieke man die alles met enthousiasme aanpakt. Na de zomer verschijnt zijn nu al veelbesproken roman Bad Boy die daarna ook nog eens verfilmd gaat worden. Een droomcarrière heeft deze man, dus. Maar wat maakt hem gelukkig? Wat doet hem alles vergeten? Abdelkader Benali onthult alles voor Aicha’s Twaalf.

Mijn favoriete filmscène is… Heb je een dag? Het krakende waterwiel in Once Upon a Time in the West van Sergio Leone. Weet je wel. Aan het begin van die vreselijk lange stille openingsscène waarin de bewoners van het stoffige cowboystadje wachten op…ja, op wie eigenlijk? Of de ontmoetingsscène in Secrets and Lies tussen de moeder en de dochter die ze als jonge meid heeft afgestaan. Ze zien elkaar voor het eerst. Zij is blank, de dochter een halfbloed. Ze spreken af in een café. We zien ze naast elkaar zitten. Mike Leigh zet de camera neer en loopt dan weg zo van: veel plezier ermee, toeschouwer, dit is het leven. Rauwer kan niet. Een kwartier later lig ik in gruzelementen. Zo intens die twee zieltjes naast elkaar. Je mag alles invullen. Filmen is tonen.

Ik wil ooit nog eens naar… de plek waar ik net van terugkom. Fès. En dan zou ik doorrijden naar Rish waar de palmvallei helemaal naar Errachidia gaat. Een wonderbaarlijke samensmelting van oases, kronkelige wegen en koel zomerlicht. Reizen zonder begin of einde.

Mijn toilettas is niet compleet zonder… wat echt mee moet is een scheermes, want daar scheer ik mijn hoofd glad kaal mee. Zonder dat scheermes ga ik de deur niet uit.

Mijn ergste miskoop is… alle digitale shit voor Apple. Altijd problemen, virussen, gekloot. Na Apple nooit meer gezeur gehad.

Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb… oh, dat is moeilijk want dan sluit ik uit dat ik morgen weleens iets heel lekkers zal gaan proeven. Wat zo maar kan gebeuren, want ik eet graag. In Peru, Lima, heb ik verbazingwekkende sushi gegeten. Alles van Japan zat erin en alle rijkdom van Peru. Knapperig en rijk aan smaak. Zo’n eetervaring die je doet beseffen hoe weinig je eigenlijk weet van de wereld. In voedsel communiceert het beste van de wereld met ons. Als het goed voedsel is.

Ik was het gelukkigst toen… het gat in m’n sok gestikt was.

Ik heb het meeste spijt… van alle momenten dat ik niet de moeite nam om te luisteren.

Ik ben niet bijgelovig, maar… zal niet meteen het hangende hoefijzer van de wand afrukken.

Mijn grootste onhebbelijkheid is… dat ik maar blijf denken dat ik geen onhebbelijkheid heb. Zal wel een mannending zijn.

Ik lieg altijd over… de 12 talen die ik spreek. Ik spreek er maar zeven.

Ik kan me niet beheersen als… ik echt heel goed Marokkaans eten voorgeschoteld krijg. Dan geef ik het op. Geldt ook voor de Siciliaanse keuken.

Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Dumpen komt niet in mijn vocabulaire voor. In het leven en de liefde valt niks te dumpen.

Hassnae

hassnae[at]aichaqandisha.nl