Programmamaker, schrijver en wijnmaker Ija Gort kan als echte levensgenieter natuurlijk niet ontbreken in onze eregalerij. In zijn programma’s nam hij de kijkers goedgemutst en opgewekt mee op zijn ontdekkingstochten in Frankrijk op zoek naar al wat lekker is. Binnenkort komt zijn nieuwe boek uit, de thriller Chateau Fatale, en die gaan we hier natuurlijk bespreken.
Mijn favoriete filmscène is… Zonder enige twijfel is dat de scène uit Gladiator waarin Russel Crowe door een graanveld loopt. Hij komt terug uit de strijd en onder het gaan laat hij de korenaren door zijn gespreide vingers glijden. Om te huilen zo symbolisch. Alle archetypen ballen zich in die scène samen: liefde voor de Aarde, graan, thuiskomen. Voor de televisieuitzending ‘Croissants’ van ‘Gort à la Carte’ wilde ik die scène draaien en dat is gelukt. Een heerlijk moment. Ik wilde ook die prachtige muziek eronder, maar kreeg ik er helaas niet door.
Ik wil ooit nog eens naar… Een professionele courtisane. Maar ik ben er te verlegen voor.
Mijn toilettas is niet compleet zonder… Mijn Opinelmes. Sinds veiligheidsbeambten op diverse vliegvelden er inmiddels al drie keer een uit m’n rugzak hebben gevist, vervoer ik m’n Opinel tegenwoordig in mijn toilettas.
Mijn ergste miskoop is… Een joekel van een slagershakblok. Het is prachtig versleten en ik viel als een blok voor dat blok, maar het is net vier (4) centimeter te lang voor de serre van mijn Nederlandse huis, waarvoor het was bedoeld.
Het lekkerste dat ik ooit geproefd heb…De eerste rosé die we maakten op ons Château. Dat was in 1995. Een zachtroze sap, van druiven die we zelf plukten in de wijngaard van mijn eigen wijnkasteel. De wijn smaakte fruitig als de lente en zoet als moedermelk. Ik dacht ik gek werd van geluk.
En dat is eigenlijk nooit overgegaan.
Ik was het gelukkigst toen… Ik probeer elke dag gelukkig te zijn en dat lukt vrij aardig. Ik doe dat door niet te accepteren om me door tegenslag te laten derailleren. Elke seconde die voorbijgaat, komt nooit meer terug. Daarom wil ik optimaal genieten van alles wat ik doe of juist niet doe. Het leven moet je slurpen, als kostbare wijn.
Ik heb het meeste spijt van…Spijt heb ik nooit van fouten die ik maak. Dat zijn leermomenten; die maken je sterker. Waar ik wel spijt van heb, is wanneer ik te weinig tijd heb gegeven aan vrienden die er nu niet meer zijn. Dat is onvergeeflijk, maar anderzijds ook onvermijdelijk. Tijd is schaars en mijn leven is als een zak wilde katten die ik op mijn rug meedraag.
Ik ben niet bijgelovig maar… Als ik een oude kerk passeer en de deur staat open, wip ik altijd even naar binnen. Dan kniel ik neder en bid tot het opperwezen van dienst dat iedereen die ik lief heb, inclusief mijzelf, lang en gezond moge leven.
Tot nog toe heeft het gewerkt.
Mijn grootste onhebbelijkheid is… Ik heb veel grootste onhebbelijkheden, maar het prettige is dat ik me daar van bewust ben. Ik probeer voortdurend op te letten dat die demonen niet hun kop opsteken. Dat doen ze natuurlijk continu, maar doorgaans sta ik paraat om ze met een welgemikte slag van mijn tweesnijdend zwaard de kop af te hakken. Over het algemeen lukt dat.
Ik lieg altijd over… Als je een film die zich afspeelt in jouw hoofd, wilt projecteren in het hoofd van een ander, is die ander in het nadeel: jij ziet het voor je, de ander niet.
Die achterstand overbrug ik door een laagje toe te voegen. Derhalve is in een verhaal van mij alles altijd groter of kleiner, mooier of lelijker, schoner of smeriger, dan de werkelijkheid. Maar dat dondert niet, want daar ben je tenslotte schrijver voor. Noblesse oblige.
Ik kan me niet beheersen als… De wijn te lekker is. Ik drink elke dag wijn; één fles, samen met Caroline, mijn geliefde. Met staalharde discipline slagen we erin om die fles niet tot de bodem te ledigen. Halverwege die fles begint de strijd, want elke vezel in mij schreeuwt om die fles helemaal en integraal op te zuipen. Maar DAT DOE IK NIET! Om mezelf te bewijzen dat IK het ben die aan het roer van mijn beslissingen staat, laten we elke dag twee glazen in de fles achter; voor de goden. Maar zoals gezegd, als de wijn te lekker is, gaat de fles, alle goede voornemens ten spijt, tot de laatste druppel op.
Ik zou mijn geliefde dumpen voor… Andersom: ik zou mijzelf dumpen voor mijn geliefde.
rebecca[at]aichaqandisha.nl