Foto’s: Abdelkader Benali
Morgen presenteert ontwerpster Saida Nadi-Benali samen met haar man Abdelkader Benali hun nu al veelbesproken kookboek Casa Benali: Marokkaanse gerechten, reisverhalen en mooie foto’s om bij weg te dromen. Hoog tijd om de vrouw achter Abdelkader Benali en de heerlijke recepten te leren kennen.
Mijn favoriete filmscène is…, Ik onthoud ze nooit. Ik ben dol op films kijken en heb er heel veel gezien en wil nog veel zien. Maar een favoriete scène heb ik niet. Un Prophète maakte heel veel indruk op me. O ja, de films Before Sunrise, Before Sunset en Before Midnight zijn een waanzinnig goede trilogie. In de eerste film ontmoeten de twee jonge hoofdrolspelers Jesse (Ethan Hawke) en Celine (Julie Deply) elkaar in de trein in Venetië; zij is op weg naar Parijs en hij is op doorreis. Ze hebben diepe dialogen en de vonk slaat over. Dit tot zonsopgang. Ze worden onafscheidelijk en nemen toch afscheid van elkaar. In Before Sunset ontmoeten ze elkaar 8 jaar later weer. In het derde deel, negen jaar later. Je moet het gewoon zien en beleven. Het verhaal beslaat twintig jaar met dezelfde acteurs en is voor mij een vorm van kunst.
Ik wil ooit nog eens naar… Japan, in het voorjaar om de kersenbloesem te zien bloeien. Dan steek ik me in een zijden kimono, geheel in stijl. De verfijndheid, eenvoud van de Japanse cultuur spreekt me zeer aan. Onder de ogenschijnlijke eenvoud ligt een heel complexe, intrigerende wereld waar ik nieuwsgierig naar ben.
Mijn toilettas is niet compleet zonder… pincet en een oogpotlood. Die heb ik altijd bij me in een handig plastic zakje. M’n survivalkit!
Mijn ergste miskoop… Dat zijn er talloze. Veel te veel overbodige vintage paillettenjurkjes en tops. Al passen ze me niet dan koop ik ze toch, ze kunnen nog altijd vermaakt worden. In het begin is zo’n jurkje een totale miskoop maar over de jaren groeit het uit tot een waardevol bezit.
Het lekkerste wat ik ooit geproefd heb… Een zoete kalfstajine die ik in het stadje Chefchaouen at bij Casa Hassan, een leuk restaurantje in het centrum. Het was echt om je vingers bij af te likken. Het vlees was mals, de pruimen waren zoet en zacht en de dikke, hete saus kon niet beter. De smaak van dat gerecht heb ik geprobeerd ook in mijn lamstajine in ons kookboek terug te laten komen. Ik hoop dat het is gelukt! De Marokkaanse keuken is er een van hartig en zoet.
Toen Abdelkader en ik door Colombia reisden kochten we in de bus van een opgestapte ijsverkoper zelfgemaakte cocosijs. Het was onwerkelijk lekker vers, met geraspte verse cocos, gezoet met rietsuiker en door de yoghurt gemengd. Midden in de bloedhete jungle, smolt de koude cocos op de tong. En nu wil ik het ook zelf maken, ooit.
Ik was het gelukkigst toen… Ik op mijn achttiende zorgeloos en licht was. Ik zat lekker in m’n vel, voelde me mooi en gezien. Ik mis die zorgeloze tijd.
Ik heb het meeste spijt van… Dat ik niet meteen zeg wat ik denk, ook als het juist moet. Achteraf kan ik dan ontzettend balen over mijn zwijgzaamheid. Misplaatste trots staat dan mijn spontaniteit in de weg. Ik kan dan terughoudend en verlegen overkomen terwijl ik dat helemaal niet wil!
Ik ben niet bijgelovig maar… Ik ontwijk altijd de ladder tegen het geveltje. Vroeger was ik bijgeloviger. Zo moest ik dan een bepaalde kleur dragen om te kunnen slagen. Maar geluk is kleurenblind zo heb ik ervaren.
Mijn grootste onhebbelijkheid… Dan zet ik toch die misplaatste trots op nummer 1. Het wordt steeds minder maar misschien zit het wel in mijn DNA. Ik werk er hard aan, want het zit al mijn leuke kanten danig in de weg! Volgend jaar kom ik met een verbeterde versie van mezelf!
Ik lieg altijd over… Ik lieg niet, ik verzwijg dingen. Nee, alle gekheid op een stokje: ik wil gewoon niet liegen en zie ook niet waarover ik moet liegen. Oke, een klein leugentje dan: Abdelkader vindt de chocoladereep altijd aangebroken en half opgegeten terug. Daar zeg ik maar niks over.
Ik kan me niet beheersen als… Ik vintage winkeltjes zie die tot de nok zijn gevuld met de prachtigste vintage paillettenjurken en tops, accessoires en schoenen. Zo weet ik een adresje in Bogota, Colombia. Dries van Noten houdt twee keer in het jaar stock sale en dan ben ik ook niet te houden. Die sale brandt een gat in mijn hand zo groot als Tanger. Houd op, Saida!
Ik zou mijn geliefde dumpen… waarom zou ik? We kennen elkaar pas!
Casa Benali kun je hier bestellen
hassnae[at]aichaqandisha.nl