Wie niet in de verleiding wil komen, moet ver van Dubai blijven. Voor hedonisten is het een paradijs, al zal het Emiraat zichzelf niet zo snel op die manier presenteren. Want het is natuurlijk wel een islamitische staat met behoudende regels.
Daar waar Abu Dhabi zich profileert met cultuur (het Guggenheim, Sheikh Zayed museum en nog meer fraais) draait het in Dubai om zon, zee, strand, winkelen, eten en mooie architectuur.
Toen ik er een aantal jaar geleden was, viel het gebrek aan authentieke cultuur me op. Het Emiraat was nog echt in aanbouw en ik stelde me zo voor dat er over 50 jaar wel een herkenbare identiteit zou zijn gevormd.
Ditmaal was ik er kort, slechts een weekend, en de contouren beginnen zich te vormen. In Dubai gaat het om alles wat het leven aangenaam maakt en dat dan driedubbel geconcentreerd: alles is er groots, decadent, overdadig.
De trekpleisters zijn de tot de verbeelding sprekende gebouwen met als absolute iconen de Burj Khaleefa en de Burj al Arab.
De Burj Khaleefa is het hoogste gebouw ter wereld met appartementen, hotels (het Armani hotel onder andere) en restaurants. De Burj al Arab is het zevensterrenhotel in de vorm van een zeil.
Zomaar de twee gebouwen binnenlopen en je eraan vergapen, zoals je dat ook doet met middeleeuwse kathedralen, is er echter niet bij. Alleen zij die een reservering kunnen overhandigen voor een van de restaurants of de hotels, worden toegelaten. Voor de Burj Khaleefa kun je wel als gewone sterveling voor 25 euro een kaartje kopen om naar de 124ste etage te gaan. Als je, zoals ik, onverwacht vertrekt en niet van tevoren reserveert, moet je het doen met bewondering op afstand.
En daar wringt toch iets. Het voelt als economische segregatie. Het plebs wordt buiten de deur gehouden mits ze aan kunnen tonen dat ze er ook wat geld gaan achterlaten. Tegelijkertijd weet ik dat die conclusie niet helemaal eerlijk is, want voor de Eiffeltoren moet je ook een kaartje kopen, dus ik ben er nog niet helemaal uit.
De plekken waar iedereen elkaar treft, zijn de enorm luxeuze malls waar je, met airconditioning en wel, gerust hele dagen door kunt brengen. Verfijnde patisserie, haute couture en confectieketens, enorme food courts, ski- en schaatsbanen; je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.
© Hassnae Bouazza
Elk merk, elk modehuis, iedere fabrikant vestigt zich in het multiculturele Dubai. En dat multiculturele draagt het Emiraat met trots uit. De autochtone bevolking vormt slechts tien procent van het totaal aantal inwoners. Uit heel de wereld komen mensen naar Dubai voor een nieuwe toekomst. De verhalen van zwaar onderbetaalde arbeiders zijn uiteraard bekend, maar er zijn er ook veel die daadwerkelijk hun kansen zoeken en vinden in het Emiraat.
Sowieso is die hele Golfregio er een om in de gaten te houden. Landen als de Verenigde Arabische Emiraten, waartoe Dubai behoort, en Qatar werken hard aan hun groei en expansie.
Toerisme is daar een belangrijk onderdeel van. De komende jaren zal Dubai dan ook een steeds populairder vakantiebestemming worden.
hassnae[at]aichaqandisha.nl