Dagboek van een afvallige

sports bra

Ergens in de eerste vijf minuten, komt de spijt op. ‘Wat doe je jezelf aan’. ‘Had je het nou zover moeten laten komen?’ ‘Was van die zak drop afgebleven’.

En de vreselijke schaamte dat je daar in je volle glorie hijgend en puffend oefeningen moet doen temidden van slanke mensen die vederlicht door de sportzaal huppelen terwijl jij een goed gewicht aan vet probeert kwijt te raken.

Net dan, je bent nog maar net begonnen en de spijt en schaamte zijn daar. Leunend op je armen, terwijl je je lichaam recht en strak moet houden, om die buikspieren eens wakker te schudden.

Hard hijgend bij het traplopen. Zwetend en puffend bij het kickboksen.

Twitter-brulgorilla
Kickboksen, ja. Na lang nadenken en talloze afslankpogingen (met eenmaal liefst elf kilo eraf die me daarna hardnekkig achtervolgden tot ik ze weer opnam) besloot ik dat ik vroeger zo slank was, omdat ik constant in beweging was.

Ik hield toen nog van sporten en turnde, rende hard, danste: ik was altijd bezig. Het plezier van sporten was ergens in de loop der jaren tussen het eten door verdwenen en ik besloot dat ik iets moest doen wat me leuk leek en kwam toen bij boksen terecht. Privélessen dan, want in groepsverband voel ik me niet senang en bovendien heb ik er te veel de mogelijkheid de kantjes eraf te lopen – en als ik die kans heb, zal ik hem grijpen ook. Ik ben niet goed in het zelfstandig en masochistisch grenzen verleggen van mijn fysieke kunnen. Niet meer althans, vroeger wel.

Een lange virtuele zoektocht bracht me bij een trainer die me wel goed leek, maar toen kwam ik erachter dat een door mij overmatig en ziekelijk geobsedeerde Twitter-brulgorilla ook in de sportschool kwam waar deze trainer werkt en dus moest ik ervan af zien.

Eetvoorschriften
Mijn zoektocht ging verder en verder tot ik een jongeman ontdekte die me intuïtief aansprak. Ik besloot contact te zoeken en voor ik het wist, had ik een afspraak om kennis te maken.

En zoals dat wel vaker gaat, kwam van het een het ander en stond ik opeens stond hijgend de trap op te rennen om vast te stellen hoe mijn conditie eraan toe was.

Om af te vallen en weer een gezond lichaam te krijgen. ‘Afvallen is het makkelijkste wat er is’, zei mijn trainer. Als ik zijn eetvoorschriften zou opvolgen en netjes zijn martelingen onderging, zou ik mijn slanke lijf weer terug krijgen.

hassnaesignature

hassnae[at]aichaqandisha.nl