Comic Con Saudi Arabia
Vergeet de uitstekende Syrische producties die de kijkers in de Arabische wereld aan de buis gekluisterd hielden, de laatste weken ontvouwt zich een real life Arabische soap vanuit Saoedi-Arabië. Het land van zweepslagen en onthoofdingen, van surrealistische onderdrukking en een verstikkende interpretatie van de islam leek de laatste tijd voor wat meer verlichting te kiezen, door openlijk afstand te nemen van het wahhabisme, bijvoorbeeld, en door vrouwen het recht te geven auto te rijden.
Maar steeds meer lijkt het erop dat het cosmetische beslissingen zijn geweest bedoeld als PR-rookgordijn voor een zorgwekkende machtsgreep in de hele regio.
Terwijl de Saoedische bommen in Jemen blijven vallen en de wereld niets doet, leek het de ambitieuze kroonprins van het land, en de kwade genius achter alle plannen, een goed idee zijn concurrentie op te pakken en op te sluiten -vooralsnog- in het luxe Ritz hotel in Jeddah. Elf prinsen werden gearresteerd, waaronder de progressieve en schatrijke Waleed bin Talal. Jullie hebben het vast al gelezen. Bin Talal is de man achter de Rotana productiemaatschappij en zenders, de thuishaven van sexy videoclips. Bin Talal is ook een uitgesproken criticus van de conservatieve elite en voorstander van vrouwenrechten.
Gedragspsycholoog
Het verbaasde me dan ook dat in de Volkskrant braaf de lijn van de Saoediërs werd gevolgd en gesteld werd dat hij opgepakt is voor corruptie. Dat is een gotspe. Dit is een ordinaire en zorgelijke machtsstrijd. Als de Saoedische machthebbers corruptie willen aanpakken, moeten ze zichzelf opheffen.
De spanning werd verder opgevoerd toen eerder deze week de Libanese premier Saad Hariri vanuit Saoedi-Arabië zijn aftreden bekendmaakte. Na de eerste verbijstering, daalde het besef in dat de premier in Saoedi-Arabië wordt vastgehouden en zijn aftreden door de Saoedi’s gedicteerd was. Dit amusementsprogramma haalde er zelfs een gedragspsycholoog bij om vast te stellen dat alles aan zijn lichaamstaal verried dat Hariri gedwongen was en hij duidelijk niet op zijn gemak.
Wat onmogelijk leek, is dankzij deze brutale coup door de Saoedi’s gebeurd: de Libanese partijen, van links tot rechts en van gelovig tot seculier zijn verenigd in hun afschuw en hebben de Saoedi’s opgeroepen Hariri terug te sturen. Zelfs aartsvijand Hezbollah heeft zich achter de premier geschaard. De Libanese minister van binnenlandse zaken, Nohad Machnouk, heeft zich duidelijk uitgelaten:
Arabisch broederschap
‘We zijn geen schapen of stukje land dat van de een aan de ander gegeven kan worden. Premier Saad Hariri werd tijdens de verkiezingen van 2005 gekozen, omdat hij de zoon is van de overleden Rafiq Hariri. Maar in 2009 heeft het Libanese volk hem verkozen, omdat hij Saad Hariri is. Met al zijn ervaringen, kwaliteiten, fouten, mogelijkheden, alles waarmee je hem maar kunt beschrijven. (…) In Libanon lopen de zaken via verkiezingen, niet via opvolging, zo doen we dat niet. En wie dat wel denkt, kent Libanon overduidelijk niet. Libanon is een democratie met verkiezingen, al het andere is niet bespreekbaar. (…)’
Saoedi-Arabië wil volgens berichten de broer van Hariri, Bahaa Hariri, als premier, maar daar zitten ze in Libanon dus niet op te wachten. De straten in het land hangen ondertussen vol met posters van Saad Hariri en er is nu ook een liedje: ‘We houden van je, Saad.’
Intriges, leugens, manipulaties en elke dag een nieuwe cliffhanger. Deze ordinaire machtsgreep van het Saoedisch koningshuis belooft weinig goeds voor de regio. Het is duidelijk dat het land zijn soennitische grip op het sjiitische Hezbollah en Iran wil versterken.
Dat laatste is ook veelzeggend: altijd maar dat gewauwel over Arabisch of islamitisch broederschap, maar in de praktijk is het haat en nijd. En niet alleen in de politiek. De afgelopen dagen was er namelijk nog een crisis: onder leiding van de Emiratese zanger Hussain al Jasmi bracht een groep artiesten een anti-Qatar lied uit. Ter herinnering, Qatar werd eerder al geïsoleerd door de Saoedi’s vanwege de eigenzinnige koers van het land. De eveneens Emiratese zangeres Ahlam was op haar Twitter kritisch over het lied en werd meteen gestraft door MBC: ze ontsloegen haar als jurylid bij de Arabische The Voice en vervingen haar door haar aartsvijand, de Koewetische zangeres Nawal. Alle opgenomen afleveringen worden naar verluidt nu nog een keer opgenomen. Het mag wat kosten, die Arabische broederstrijd.
info[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Een real life Arabische soap”