De haren goed gekamd
Een vorsende blik
Die volle, donkere wenkbrauwen
De strakke kaaklijn
Als er ooit een man was
dan toch jij zeker, Thierry
om Shakespeare te citeren
Met Shakespeare ben jij natuurlijk opgegroeid
Dat kan niet anders, zo belezen, zo cosmopolitisch als je bent
Je luistert naar klassieke muziek
Speelt niet alleen de piano, maar berijdt hem ook
Altijd met die doordringende blik
De wenkbrauw net niet opgetrokken
De grootste intellectueel van Nederland
Zelfverzekerd, stoer
Zonder enige zelftwijfel
Klaar om iedere vrouw omver te blazen
Met een woordje Latijn
Je pakt het grondig aan
De onderwerping moet volgen
Venturis ventis
Vrouwen houden van een beetje onderdanigheid
Want nee is niet altijd nee, toch Thierry
Jij snapt hen
Hoe onderwerp je een vrouw aan je, Thierry
Prop je hem er droog in
Of krijg je haar al zover met die gepatenteerde blik
Natuurlijk
Vrouwen hoeven maar in je donkere ogen te kijken
en ze veranderen van kille zielen in gewillige frêles
Hun poorten van Sesam openen zich
als vanzelfsprekend voor jou
Je berijdt je vrouwen
vast zoals je vleugel
Je leidt in gedachten het land
zoals je vleugel
Ik zie je al, Thierry
In je harnas
met de wapperende banier
de strijd tegen de Turken aanvoerend
Je berijdt ook je paard als je vleugel
Een hand aan de teugel
De andere in de lucht
Uit je longen klinkt een oerschreeuw
Wie niet horen wil
moet maar voelen.
Kom maar, Thierry.
info[at]aichaqandisha.nl