foto’s © Aicha Qandisha
Het bijzondere aan de Mediterraanse keuken, net als bijvoorbeeld de Indiase, is dat die zo troostend is. De gerechten zijn aards, soms zelfs boers, puur en ze vervelen nooit. Ze worden ook vaak gemaakt zonder veel poespas, dat is ook de charme ervan. De eenvoud van lekker eten. Als je die keuken neemt en er een moderne twist aan geeft, krijg je opwindende gerechten. Denk bijvoorbeeld aan de keuken van Mo el Harrouchi die de Franse en Marokkaanse keuken integreerde met fantastische gerechten als resultaat (ik denk nog regelmatig aan de couscous met kreeft). Of Soenil die Franse technieken met de Surinaamse keuken verrijkt (ja, Suriname is niet Mediterraans, maar het gaat even om de combinaties).
Wat mij betreft kan de strakke keuken niet genoeg verfraaid worden met andere invloeden en ik word altijd blij als troost zijn weg vindt in verfijnd. Zo nam onlangs mijn goede vriend me mee naar het nieuwe Utrechtse restaurant EL Qatarijne op de Mariaplaats. Daar waar vroeger het Turkse restaurant Pamukkale zat. El Qatarijne integreert Oost met west en modern met traditioneel en staat onder leiding van de Turkse chefs Baris Budak en Ayt Erdogan die je in de open keuken aan het werk ziet. El Qatarijne is uiteraard een Arabische verbastering van Catharijne.
Verrassingsmenu
Mijn vriend was er al een aantal keer geweest, dus de ontvangst was zeer hartelijk. Er werd meteen een warm, plat Arabisch brood op tafel gezet met bijbehorende variaties op pesto en houmous van ras el hanout en dat werd al snel gevolgd door een snack en twee amuses. Een verrassend begin dat vervolgd werd met een eerste gang van salade met makreel in drie bereidingen met yuzu en parelcouscous.
Er zijn vier verschillende menu’s: je kunt kiezen voor de Aziatische, Arabische of Turkse invloeden, of je laten verrassen. Het aantal gangen kun je ook zelf bepalen. Wij namen het verrassingsmenu en kregen als tweede gang smakelijke rog.
Nutella van pistache
De chef verraste ons tussendoor met een klein, extra gerechtje met lamsgehakt en nootjes. En dat werd opgevolgd door lamsvlees met bulgur risotto.
Het hoofdgerecht bestond uit runderlende en runderwang met kikkererwten en gepofte aardappel.
Het dessert was een warm taartje van witte chocolade met rode vruchten, ijs van rode vruchten en een nutella van pistache. En die nutella van pistache was briljant.
Nieuwe aanwinst
We sloten af met drie sympathieke friandises: een marshmallow van yoghurt met goji bes.
Een cheesecake met meloen.
En een notenbonbon.
Hoewel ik niet onverdeeld tevreden was over elke gang (zo had ik bijvoorbeeld doorgegeven niet van rood vlees te houden, maar kreeg ik toch rood vlees) en konden sommige gerechten beter en verfijnder, ben ik toch blij met deze nieuwe aanwinst. El Qatarijne is nog maar een paar maanden open, maar de keuken en de ideeën van de chefs zijn zeer veelbelovend en maken me heel erg nieuwsgierig naar hun ontwikkeling.
De nutella van pistache was een van de hoogtepunten; dat klinkt wellicht raar, maar daardoor wist ik dat ik dit stuk moest schrijven. De chefs hebben wat in hun mars en ik denk -en hoop ook vooral- dat ze nog heel veel meer mooie combinaties gaan verzinnen.
info[at]aichaqandisha.nl