Frank van Putten

Frank van Putten2k

Opwinding maakte zich meester van de Aicha Qandisha familie toen eerder dit jaar ‘The Wolf of Wall Street’ in première ging. Niet alleen omdat we altijd opgetogen zijn als de grote meester Martin Scorsese met nieuw werk komt, maar ditmaal ook omdat de broer van onze Rebecca een kleine rol in de film had.

Wat bleek: zevenendertig jaar geleden vertrok Frank van Putten naar Amerika en nu is hij dan doorgebroken als acteur en staan er geweldige projecten op de rol. Tijd om nader kennis te maken met de man die het op eigen kracht redde en het hoogst haalbare in de filmwereld bereikte: gevraagd worden door Martin Scorsese.

“Ik ben in 1977 naar Amerika gegaan om acteerlessen bij Stella Adler te volgen. Zij was een fenomenale vrouw, en ze heeft een enorme invloed op mij gehad. Mijn ogen gingen open. Ik was zo beschermd opgegroeid in Den Haag. Met allerlei goede tweedehands opvattingen en niet-onderzochte opinies. Ik liep rond met een beeld van mijzelf en van de wereld, dat mij –zonder dat ik dat wist – benauwde. En New York was in de zeventiger jaren alles wat Nederland niet was, het was rauw en vuil, een stad vol ongeduld, gevaarlijk en onverwacht. Ik wilde die confrontatie, ik had behoefte om het allemaal te ervaren, het trok aan en stootte me af. Stella was een enorme inspiratie: een eindeloze stimulans om na te denken, niet alleen over kunst en theater, maar ook wetenschap, natuur, literatuur, filosofie, cultuur en de menselijke psyche.”

Stella Adler was een beroemde toneeldocente die werkte volgens de Stanislavsky methode, de befaamde method acting stijl waar acteurs als Marlon Brando en Robert de Niro groot mee werden.

“Nadat ik mijn theateropleiding had voltooid, was het moeilijk om werk te vinden. Destijds vond ik het heel lastig om audities te doen; de angst om afgewezen te worden was te groot. Mijn Nederlandse accent maakte het ook niet makkelijker. Maar indertijd kon je vrij gemakkelijk je brood verdienen met ander werk in New York, bijvoorbeeld als kelner of telefonisch verkoper. Dat waren flexibele baantjes zodat je eventuele audities kon aflopen. In een van mijn baantjes was ik reisverkoper voor een nieuw bedrijfje ‘Spa-Finder’ genaamd. We verkochten vakanties naar allerlei kuuroorden. Ik deed dat ongeveer een jaar toen de eigenaar onverwacht stierf, en het bedrijf gesloten moest worden. Ik nam het toen over en probeerde de zaak gaande te houden, maar tot mijn verbazing had ik heel snel daarna een enorm succes in handen. Iedereen wilde opeens naar een kuuroord op vakantie gaan. We werden het grootste gezondheidsreisbureau in de wereld. Wij hadden een tijdschrift, televisieprogramma, duizenden klanten en zo’n 75 werknemers. Maar ondanks dat enorme succes voelde ik me er niet gelukkig. Bankieren, advocaten, het hele bedrijfsprotocol, ik voelde me er niet in thuis. Ik had er genoeg van, en het bedrijf had ook genoeg van mij. Het eindigde in een scheiding, en zo stond ik zonder een spaarcent weer op straat. Door de nieuwe economische situatie was ik echter te oud geworden om makkelijk ander werk te vinden. Het is moeilijk om je opnieuw nuttig te maken op je vijftigste. Uit noodzaak ben ik toen dus weer met acteren begonnen.”

In een land waar iedere ober een aspirant acteur is, is het moeilijk door te breken. De rol van de agent is daarbij cruciaal. Zo vertelde James Woods eens hoe hij alleen derderangs rollen kreeg, tot hij van agent veranderde en plots weer hoofdrollen in serieuze films kreeg aangeboden.

“Mijn agent, SW Artists heeft in de afgelopen maanden deuren voor me geopend. Voor de rol in The Wolf of Wall Street, werd ik door hen gebeld. Ik moest tijdens de auditie een Zwitserse bankier spelen die uitlegt hoe makkelijk het is om daar geld te verbergen dankzij het bankiersgeheim. Ik had de casting director eerder ontmoet, en zij gaf me de kans het een paar keer over te doen tot we er allebei tevreden over waren. Twee maanden later kreeg ik een telefoontje van mijn agent: ‘Scorcese likes you for the part.

Scorcese was open, benaderbaar, had geen enkele air van pretentie en een geweldig gevoel voor humor. Hij creëert een geweldige sfeer, speels, maar tegelijkertijd met enorm respect voor de scène. De concentratie is intens, maar de sfeer is licht; en dat werkt uitstekend voor komedie. Voelde ik mij ongemakkelijk onder de druk? Ik was zeker niet alleen. Jean Dujardin had net de Oscar gewonnen voor The Artist, maar dit was voor hem zijn eerste Amerikaanse film en nog wel met Scorcese! Leonardo DeCaprio droeg als hoofdrolspeler de verantwoordelijkheid voor een dikke honderd miljoen op zijn schouders. Leonardo was een mensch, het tegengestelde van wie hij speelde; hij en iedereen van de cast en crew waren collegiaal – er was opmerkelijk weinig gevoel voor klassenonderscheid.”

Franks rol in ‘The Wolf of Wall Street’ was klein, maar belangrijk, want Scorsese heeft hem hierna gevraagd voor een nieuwe HBO-serie. De Hollywood glitz lonkt.

“Op dit moment heet het nieuwe Scorsese-project nog ‘Untitled Rock ’n Roll Project’, de titel moet nog gevonden worden. Het gaat over de muziekbusiness in New York in de zeventiger jaren, naar een idee van Mick Jagger. Terence Winter (Boardwalk Empire en The Wolf of Wall Street) is de schrijver, en Bobby Cannevale is de ster. Ik speel Johann Von Kinkel, het hoofd van Polygram Records in New York. Ik zit in verschillende scènes met Bobby, Ray Romano, J.C. MacKenzie en P. J. Byrne: een hoop komische talenten.

Het is natuurlijk een geweldige ervaring, maar met de Hollywood glitz valt het nog wel mee. Ik voel me zeer bevoorrecht om met mijn beperkte middelen mee te mogen doen aan dit avontuur. Om samen te werken met interessante en leuke mensen en iedere dag volslagen andere dingen te kunnen doen. Natuurlijk voel ik wel eens de druk, maar gelukkig ervaar ik die nu anders dan vroeger, met meer relativeringsvermogen: mijn leven is zo al vol; geen enkele rol kan me maken of breken.”

Frank van Putten is binnenkort te zien in de series The Knick en The Leftovers en in de onafhankelijke productie I Dream Too Much.

Maandag 5 oktober gaat The Wolf of Wall Street in première bij HBO.

hassnaesignature

hassnae[at]aichaqandisha.nl