Jemig, wat een ervaring. Ik had nooit kunnen bedenken dat ik door de bijgelovigheid van de Marokkaanse vrouwen uit een hamam in Marakkech zou worden geplukt voor een heftig verhoor.
Toch wilde ik weer terug, en dat deed ik ook. Dit keer zonder boek, maar slechts met mijn naakte lichaam en mijn ogen. Ik moest steeds terugdenken aan de schaamteloosheid waarmee sommige dames met hun benen gespreid hun schaamhaar verwijderden. Of hoe die emmervullende dame voorovergebogen stond, met haar billen en kruis mijn kant op gericht. Ik weet nog hoe ik mezelf er beschaamd op betrapte dat ik naar haar billen zat te gluren. Ik had een gevoel van nieuwsgierigheid en opwinding, maar tegelijkertijd ook van schaamte en afschuw. De beelden hebben me nog een tijd gevolgd.
Ik zocht mijn bekende hoekje op en rolde mijn matje uit. Vlak naast me zaten twee meiden die, schat ik, een paar jaartjes ouder waren dan ik. Ik ben meteen doorgelopen om mijn emmers te vullen en vanuit mijn ooghoeken zag ik ze met elkaar fluisterden.
Met volle emmers slepend, liep ik naar mijn plekje toe, waar ik eerst de vloer schoonspoelde met wat water voordat ik ging zitten. Geen acht slaand op de dames naast mij, haalde ik de borstel uit mijn etui en begon mijn haar te borstelen. Eén van de meiden zag dat, kwam naast me zitten en zei: “Kom maar zus, laat mij je haar wassen!” En ze nestelde zich achter mij neer.
Terwijl ik nogal verbaasd was over de directheid waarmee de me aansprak, pakte ze rustig de borstel uit mijn hand en begon met lange halen mijn haren te kammen. Ze vertelde me dat ze Samira heet en vroeg naar mijn naam. “Hayat”, zei ik terwijl ik mezelf langzaam aan deze vrouw overgaf. “En dat is Ilham.” Ilham schoof aan, pakte het bakje uit de emmer, roerde met haar soepel bewegende slanke hand door het water om te voelen of de temperatuur goed was. Daarna goot ze het water over mijn hoofd, terwijl Samira mijn haar borstelde.
Ik wilde graag geloven dat dit een normale bezigheid was tussen de vrouwen hier, maar voor mij voelde het heel intiem. Ik zat met mijn bijna naakte billen klem tussen haar zachte dijen, want dat waren ze, zacht. Terwijl Ilham mijn hoofd en lichaam verwarmde met schoon warm water, streelde ze door mijn haar. Ze pakte haar eigen flesje shampoo, omdat ze niet in mijn etui wilde snuffelen en goot er een beetje van in mijn haar. Ik zuchtte dat ik dit héérlijk vond en dat ik heel erg genoot. Sowieso vind ik het ontzettend fijn als er door mijn haar gewoeld wordt, maar aangezien ik een hoofddoek draag, is dit voor de woelers niet altijd handig.
Er werd positief gereageerd op mijn compliment, want mijn lange lokken werden net als m’n hoofdhuid heerlijk verwend. Ondertussen werd er natuurlijk van alles besproken. Zo wist ik dat Ilham getrouwd is geweest, maar na de huwelijksnacht in de steek is gelaten. Haar ex beschuldigde haar ervan geen maagd te zijn! Samira was ooit verloofd, maar ze wilde niet met de jongen verder omdat hij haar in haar ruimte zou beperken. Sindsdien, zuchtte ze, is er niemand meer aan haar deur gekomen voor haar hand. Of ze dit jammer vond? “Ewa, het is jammer, omdat je familie verwacht dat je trouwt en iets opbouwt, maar aan de andere kant… Ik leef mijn vrijheid!”
Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en vroeg hoe Samira en Ilham elkaar hadden leren kennen. Stiekem probeerde ik daarmee ook hun relatie te achterhalen. Ergens voelde hun contact erotisch aan. De manier waarop ze naar elkaar keken, waarop Ilham, om dichter bij me te zijn, haar been over Samira´s been legde… maar deze interpretatie van hun lichaamstaal kon ook gewoon het product zijn van mijn eigen wulpse geest.
Ze kenden elkaar al heel lang, maar gingen nooit met elkaar om. Tot ze elkaar in de hamam tegenkwamen. Ze hielpen elkaars mooi gebruinde huid tot geurige perzikhuidjes te scrubben en sindsdien waren ze hamamvriendinnen. Ilham vertelde er nog bij dat ze meestal wel een fijn rustig plekje uitzochten op een fijn rustig tijdstip. Al die sda’ erras (gezeik aan je hoofd) was niet goed. Ik liet ze praten, sloot mijn ogen terwijl het water opnieuw mijn lichaam verwarmde en voelde hoe de warme, volle borsten van Samira als zachte kussentjes tegen mijn rug aandrukten, terwijl ze de shampoo uit mijn haar spoelde. Ilham liet het water over m´n hoofd stromen en kwam zó dicht tegen me aan, dat ik haar intieme warmte tegen m´n been kon voelen. Terwijl ik me in een Nederlandse sauna opgelaten zou hebben gevoeld als mijn lichaam in contact zou komen met zoveel vrouwelijke vormen, voelde ik mij nu juist heel ontspannen en ik genoot er zelfs van.
Nadat mijn heerlijk geurende haar omhoog was gestoken met zo’n typische Marokko-speld, was het nu de beurt aan Samira. Ik vroeg haar voor me te komen zitten, zodat ik haar haar kon wassen. Tja, mijn Hollandse brein dacht toch: Voor wat, hoort wat! Maar dit was niet nodig, ze had haar haar al gewassen. “Kom! Ga liggen.” zei Samira enthousiast.
Ik moet zeggen dat ik geen moment twijfelde. Nog helemaal dronken van genot en in de roes van hun aanrakingen, ben ik op mijn buik gaan liggen.
Ilham, die nog even bleef zitten, gunde me een blik op haar fijne gezicht, mooie rechte schouders, warme zachte borsten, haar mooie, vrouwelijk buikje en… ik durfde niet verder te kijken. Ze stond op en pakte de sabon elbeldi uit haar tas. Daarmee begon ze mijn benen in te smeren… Haar vingers gleden heel traag over m’n kuiten door mijn knieholte omhoog richting mijn dijen.
Wordt vervolgd…
Fadwa Kartoubi