Eigenlijk is de titel van dit boek al de hele aanbeveling. Wie heeft er geen hekel aan diëten? Ik denk dat zelfs het magerste model dat haar gewicht alleen voor de vorm in de gaten houdt, zichzelf het liefst laat gaan. Van jaren geleden kan ik me nog goed herinneren dat mannequin Veronica Webb bij Jay Leno te gast was en vertelde dat ze in een chique hotel in Marrakech zat, een luxe gerecht met duif kreeg, daar nog nooit van had gehoord en dus maar brood ging eten, want brood was voor haar een traktatie. Ik was nog in mijn dunne, onbezorgde jaren, maar van het idee dat brood een uitspatting is, werd ik toen al verdrietig.
Nu, zoveel jaar later, zit brood, en koolhydraten in het algemeen, nog meer in het verdomhoekje. Dat alles om maar een lijf te krijgen dat lijkt op de geperfectioneerde lichamen in de bladen en in films. Eiwitten, pilletjes, poedertjes, oneindig veel diëten, massa’s mensen zijn op zoek naar dat ene wondermiddel om in één klap af te vallen. Het is een industrie op zich geworden. Waanzin natuurlijk. En dat maakt Het Antidieetboek van Gerrit Jan Groothedde zo verfrissend. Een nuchtere en bij vlagen humoristische aanklacht tegen de dieetindustrie met suggesties voor een gezonder eetpatroon.
Voorgefabriceerde troep
Gerrit Jan Groothedde, een voormalig kok, culinair schrijver en een innemende gourmmand, was zelf te zwaar en besloot op een goede dag dat het zo niet langer kon. Het verschil tussen Gerrit Jan en mij, ik heb die momenten de afgelopen jaren ook zo vaak gehad, is dat het hem gelukt is op eigen kracht en door gewoon gezond te eten ruim dertig kilo af te vallen.
Dertig kilo. Het is altijd confronterend als andere mensen wél discipline en doorzettingskracht tonen en die overtollige kilo’s kwijtraken. Bewonderenswaardig ook, want, ik schreef het al, Gerrit Jan Groothedde houdt van eten en die liefde heeft hij niet hoeven opofferen voor die maatjes minder.
Hoe hem dat gelukt is, daarvoor moet je het boek natuurlijk lezen, maar de kern van zijn betoog is simpel: eet echt eten, niet die voorgefabriceerde troep uit de supermarkt. Leer je eetgewoontes kennen, verbeter die en leer ook je lichaam kennen, want het lichaam protesteert als het iets krijgt wat niet goed is, ofwel “wie fit en gezond wil worden en blijven, luistert naar zijn lijf. Niet naar de reclame’.
Jojoën
Denk niet dat je na lezing van dit boek er bent en straks binnen tien dagen weer in je strakke jurkjes of broeken past. Groothedde propageert duurzaam afvallen: op je gemak, met eerlijk eten, zodat je daarna niet weer aankomt en gaat jojoën.
Voor iemand die echt alles van de theorie van afvallen weet -dat in de praktijk brengen blijft een probleem – en zoveel ervaring heeft met verschillende diëten, kan ik Groothedde’s aanpak alleen maar onderschrijven. Mijn ervaring is ook: als je normaal en gezond eet, zonder allerlei poedertjes uit pakjes, val je beter af en is de kans op jojoën veel kleiner. Jezelf een periode iets ontzeggen, om je er daarna grenzeloos aan over te geven, is een beetje zinloos.
Het Antidieetboek is niet alleen een aanklacht tegen de dieet- en voedselindustrie die van alles in de producten stopt dat er niet thuishoort, maar eerst en vooral ook een lofzang op echt eten, een vriendelijke schouderklop voor iedereen die met zijn gewicht worstelt en een aanmoediging voor Bourgondiërs dat ook zij heus af kunnen vallen zonder het eetgenot op te geven. Terwijl ik het boek las, hoorde ik steeds mijn moeder praten, want zij zei dit ook altijd. Lieve moeders hebben altijd gelijk. Gerrit Jan Groothedde heeft dat met zijn boek ook.
Ik kijk uit naar het vervolg met handige eetschema’s en smakelijke recepten.
‘Het Antidieetboek’, Unieboek Spectrum, koop je hier voor 17,50.
hassnae[at]aichaqandisha.nl