Daar liep ze dan. Het mooiste meisje van de klas Sanne, in haar zomer jurkje bijna zwevend als een bosnimf met een elegantie en gratie die nonchalant aandeed maar niet aan te leren is.
Haar heerlijke strakke lichaam met net genoeg zachte rondingen en vormen en een zweem van een mooi bosje boven haar tempel.
Vol verlangen legde ik mijn hand kort op mijn goed gevulde broek. Een rilling trok door mijn lichaam terwijl ik me al inbeeldde hoe ik straks dat zachte stuk stof onder mijn vingers zou voelen spannen, terwijl ik het langzaam maar robuust van haar lichaam zou trekken.
Hoe ze zacht snikkend en rillend naar adem zou happen.
De eerste druppels zouden over haar heerlijke gladde rug glijden, haar haren een tikkeltje gekruld door het zweet, haar ogen half open en haar heerlijke geur prikkend in mijn neus.
Zachtjes zouden mijn lippen die van haar aanraken, mijn tong zachtjes strelend en proevend over haar lippen.
Dat alles tijdens die heerlijke zwoele zomernacht na de bonte avond zou het gaan gebeuren.
Strakke lichaam
Ze had hem 2 weken geleden al zo verschrikkelijk lopen opgeilen, met een kort briefje wat ze nonchalant vooroverbuigend in haar strakke broekje in mijn tas had
gedaan. De lichte druk van haar billen tegen de zijkant van mijn bovenbeen en het duidelijk laten zien hoe lenig ze wel niet was, door het briefje tussen haar benen door in mijn tas te stoppen.
Oooh, hij kon haar nu al proeven, de zachte zilte smaak van perzik. Haar perzik. De smaak van haar huid, de zoete geur van haar eau de toilet, haar strakke lichaam onder zijn ruwe handen. Wat had ze ook alweer geschreven? Ach wie hield ie voor de gek! Hij wist het donders goed,
Elke letter had hij wel 50 keer gelezen!
‘Bram,
Donderdag na de bonte avond zullen wij het nog wat bonter maken!
Ik zorg dat ik wat makkelijks aan heb ;) zorg jij dat er iets klaar staat :)
Dan zie ik je achter het boothuis als de laatste ronde is geweest.
X Sanne’
Licht gezouten honing
Alleen daar al aan denken was genoeg om het bloed te laten stromen daar beneden! Hij begon al op te zwellen, hij hoorde het bloed al ruisen in zijn lichaam.
Vanavond… Wat zou hij allemaal met haar mogen doen?
En wat zou ze allemaal met hem gaan doen? Zou ze hem helemaal in haar mond krijgen? Net als op de filmpjes die hij graag keek. Zou ze net zo kreunen en hijgen als die meisjes?
Of zou het allemaal veel te snel gaan.
Nee, hij had geoefend! Hij kon meerdere keren zijn hoogtepunt uitstellen, eerst zou zij mogen genieten.
Hij zou haar optillen, zijn hoofd onder haar jurk stoppen en terwijl ze op zijn schouders balanceerde zou hij de tornado doen op haar zachte vlezige perzik onder dat mooie bosje haar.
Ze zou smaken naar licht gezouten honing met een vleugje bitterheid maar voornamelijk zoet.
Daarna zal hij kijken of ze zo flexibel was als ze doet voorkomen. Hij zal der buigen als een pretzel, haar benen achter haar hoofd en haar perzik hoog en strak. Zijn vingers het volledige alfabet laten schrijven en daarna nog eens met zijn hoofd tussen haar gespierde bovenbenen.
Zweetpareltje
Zachtjes zou hij rondjes draaien, L tjes maken en Q tjes tekenen. Ze zou haar hoofd naar achteren gooien van genot, ze zou geluidjes maken waar zijn grote vriend op zou reageren.
Hij zou haar aan zijn enorme Lans spiesen! Maar langzaam, hij wilde genieten van elke millimeter die hij in haar zou glijden.
Zou ze net zo kronkelen als dat Aziatische meisje wat hij gisteravond zag in dat filmpje met 4 mannen.
God! Een zweetpareltje parelde langs zijn slaap naar beneden en een huivering trok door zijn lichaam.
Hoe vaak had hij niet gefantaseerd dat hij de stof was waar haar jurk van gemaakt was, strak om haar lichaam heen, als strakke vezels om haar tepels. Die door de lichte schuring spontaan harder werden, elke vezel die om haar begeerlijke lichaam heen geknoopt was.
Maar vanavond zou het gaan gebeuren.
Achter het boothuis, als hij de laatste ronde had gelopen om te kijken of iedereen netjes in zijn tent ligt en iedereen stil is.
Dof gevoel
Dan zou hij een fles rose meenemen en alvast naar het boothuis lopen, misschien mocht hij de rose wel uit haar navel drinken of het over haar borsten uitschenken en van tussen haar decolleté opdrinken. Zijn stijve staaf klopte steeds harder en het ruisen in zijn oren werd steeds erger. Maar de gedachte aan Sanne wond hem altijd zo verschrikkelijk op!
Terwijl de endorfine, adrenaline door zijn lichaam werd gepompt merkte hij dat er een dof gevoel in zijn linkerarm zat.
Een paar keer heen en weer schudden zou dit wel verhelpen hij zat ook al een tijdje zo gek te dagdromen. Misschien moest hij gewoon even heen en weer lopen en zijn lichaam weer een beetje
tot rust laten komen, vanavond mocht hij fysiek genoeg inspanning gaan leveren.
Terwijl hij moeizaam met stijve spieren en harde paal opstond, likte hij langs zijn lippen.
Daar zat een hoop zweet op.. Maar ja het was ook hoog zomer.
Hij stond. Zwalkte op zijn benen, zag een asgrauw spiegelbeeld naar hem terug kijken. Terwijl dat besef binnenkwam zakte hij al door zijn knieën en trokken zijn handen al naar zijn borstkas.
Boothuis
De ambulance was 5 minuten te laat!
De bonte avond werd afgelast.
Vanwege de dood van Bram van Vulpen, zeer geliefde leraar wiskunde, conrector en vertrouwenspersoon van vele oud leerlingen en huidige leerlingen.
Geschokte gezichten overal! En mevrouw van Ieperen kon het beeld niet van haar netvlies krijgen.
Bram die schuimbekkend op de grond lag met een enorme erectie en zijn handen die als klauwen op zijn borstkas lagen.
En achter het boothuis zat een mooi meisje te huilen. Sanne die huilde niet alleen om de dood maar ook omdat ze gezakt was voor wiskunde en nu een jaar moest over doen.
God! Wat zouden haar ouders boos zijn…
Dat werd geen vakantie vieren op Ibiza dit jaar.
Jelle Hovens
Dit is dag acht van Aicha Qandisha’s Zomerse Verhalenwedstrijd. Elke dag staat er een nieuwe inzending online. Het beste verhaal wint een Aicha Qandisha prijzenpakket. Hier kun je de overige inzendingen lezen.