I.M. Sabah

Sabah

Sabah, Sabbouha zoals ze liefkozend werd genoemd, de Shahroura de ‘zingende vogel’ zoals ze ook werd genoemd, is niet meer. Overleden na een lang ziektebed. De goudblonde Libanese zangeres en actrice die geboren werd als Jeanette Gergis Al-Feghali, naar verluidt in 1927, en die de twintigste eeuw mede bepaalde door haar vele muziekalbums en films.

Liefde
Een van Sabahs films die me het meest bij is gebleven is  Laila Baka Feha Al Qamar waarin Sabah een oudere zangeres speelt die verliefd wordt op een jongere regisseur en met hem trouwt. De jongeman wordt echter verliefd wordt op een andere, jongere vrouw waarna er een pijnlijke driehoeksverhouding ontstaat.

Laila Baka Feha Al Qamar  is een film over de liefde en het verlies ervan. Iets waar Sabah ook in haar eigen leven veel mee te maken had: ze is zeker negen keer getrouwd geweest, soms heel kort, slechts een maand, zoals met de Egyptische acteur Youssef Chaabane. Met haar laatste echtgenoot was ze zeventien jaar samen.

Levende relikwie
Haar laatste jaren was Sabah een diva, een vedette, een levende legende uit een rijke, culturele tijd die andere grootheden kende als Oum Kalthoum, Farid el Atrache en Asmahan. Ze was erbij toen de muziek- en filmindustrie opkwam en bleef betrokken bij de huidige entertainment industrie waar ze met graagte acte de présence gaf.

Sabah, Sabbouha, werd aanbeden. Ze was als een levende relikwie: jonge mannen betuigden hun liefde en ze werd op handen gedragen. Eenmaal, inmiddels een aantal jaar geleden, verloofde ze zich met een veel te jong, Libanees model. De verloving hield uiteraard geen stand, maar was wel exemplarisch voor de Shahroura.

De recente onsmakelijke speculaties over haar gezondheid, voortijdige berichten over haar overlijden en een stiekeme opname van haar in het ziekenhuis werden dan ook met recht veroordeeld.

Verliefd op het leven
Want ondanks die hoge leeftijd en kwetsbare gezondheid, behield Sabah haar ijdelheid, goudblonde lokken en een benijdenswaardig lichaam. Dat is dan ook de enige manier hoe ze herinnerd moet worden.

Als Sabah verscheen, stelde ze nooit teleur: altijd vrolijk, in sexy couture en met die unieke stem die met de jaren steeds dieper werd. In een van de belangrijkste nummers uit de film  Laila Baka Feha Al Qamar zong ze: ‘soms hou ik van mezelf en ben ik verliefd op het leven.’

Sabah hield van het leven. En wij hielden allemaal van haar. Ze zal herinnerd worden als de beeldschone Sabbouha en gekoesterd om haar nalatenschap.

hassnaesignature

hassnae[at]aichaqandisha.nl