Ergens eind jaren 90 waagde ik de stap naar de waxsalon om van dat eeuwige scheren af te zijn. Nadat de waxjuffrouw in één ruk de was van mijn schaamstreek trok gaf ik een oerschreeuw en bracht haar bijna vakkundig om het leven. Heilig nam ik me voor nooit, maar dan ook echt nooit meer een stap in zo’n salon te zetten. Dan maar dat gehannes met een scheermes.
Destijds mocht je nog wel een klein beetje haar hebben. Een vriendin en ik hadden altijd de grootste lol als we na het sporten onder de douche stonden en ik haar vriendelijk uitschold voor ‘Hitler’ (vanwege keurig streepje op pruim) en zij mij voor ‘Osama’ (vanwege baard). Ik vond het zelf eigenlijk best meevallen, maar ja… Het waren de begindagen van de kale-kut-cultus. En ik ben altijd een slordige scheerder geweest. Tenminste, als ik niet verliefd was.
Kokend kaarsvet
Een recent onderzoek onder Amerikaanse mannen wees uit dat 41% van de respondenten het liefst een kale pornokut ziet. ‘The head is the only place a woman should have hair’. Het verbaasde me niet want ik hoor niet anders van jonge vrouwen. Een waardeoordeel probeer ik er niet over te hebben omdat ik niet weet wat ik zelf gedaan zou als ik nu een jonge vrouw geweest zou zijn. Wel heb ik een flauw vermoeden. Bovendien denk ik vaak: waarom zetten die vrouwen daar niet wat tegenover? Zij moeten zich eens in de zoveel tijd laten folteren door een complete Brazilian wax te ondergaan (zelfs de aars wordt niet ontzien). Ze zouden tegen mannen kunnen zeggen: ‘Luister, wij houden van gladde ballen. Ik wil dat je eens in de zoveel tijd je ballen in kokend kaarsvet dompelt.’ In principe komt dat qua pijn namelijk op hetzelfde neer.
Maar, eerlijk is eerlijk: ook onder mijn eigen generatiegenoten zijn er mannen die het liefst de hele boel haarloos zien. En als ik heel erg verliefd ben ga ik voor de bijl en probeer zo goed en zo kwaad als het gaat met scheerschuim en mes tegemoet te komen aan de wensen van de betreffende heer. Het probleem is alleen dat als het voor de zoveelste keer gaat over dat er nog ‘best een beetje vanaf kan’ bij mij automatisch de denkbeeldige middelvinger omhoog schiet. En dan hou ik subiet op met scheren. En dan gaat de verkering uit als een goedkope nachtkaars (niet alleen daarom natuurlijk, maar de rest gaat jullie niets aan).
Het zou mij benieuwen wat de uitkomst zal zijn als een dergelijk onderzoek naar lichaamsbeharing onder Nederlandse mannen gehouden zou worden. Niet dat het voor mij iets uitmaakt overigens. Ik doe er niet meer aan mee. Mannen die een geheel kale flamoes wensen moeten zich maar blind staren op het Internet of een abonnement op een pornozender nemen.
rebecca[at]aichaqandisha.nl
2 Reacties op “Kale flamoes”