LOL

Er is een plaatje waar op je iemand LOL ziet typen met een zwaar gedeprimeerd gezicht. Daaronder staat dat ongeveer 90% van iedereen die ergens LOL onder schrijft net zo’n treurig gezicht trekt. Ik heb me er zelf ook wel eens schuldig aan gemaakt. Nu durf ik niet meer.

Zo heb je ook een type vrouw (ik heb het nooit bij mannen ontdekt) dat je met ijskoude ogen aankijkt en dan razendsnel haar mondhoeken optrekt en laat zakken. Dat moet een glimlach voorstellen. Van die vrouwen word ik doodsbang. Eigenlijk wil ik dan in een hoekje gaan zitten en wachten tot ze weggegaan.

Op-en-neer-mondhoek-glimlach
Die vrouwen willen natuurlijk helemaal niet glimlachen. Maar het hoort nu eenmaal. Dit soort vrouwen verdenk ik ervan dat ze je eigenlijk liever in je gezicht zouden willen spugen. Of hun voet uitsteken zodat jij daarover struikelt en met een klap op de grond terecht komt. En als je dan op de grond ligt, ja dan pas willen ze die snelle op-en-neer-mondhoek-glimlach wel aan je schenken.

Soms zou ik aan zo’n vrouw willen vragen ‘Waarom glimlach je als je daar overduidelijk helemaal geen zin in hebt? Het hoeft niet. Nergens in het Burgerlijk Wetboek staat Ende gij zult glimlachen.’ Ik zou ze willen vragen of ze een moeder hadden met een shawl met paardenmotief en lakschoenen met een gouden hoef boven de hak. En of die moeder ook zo’n neerbuigende op-en-neer ijskastglimlach had. Of ze als kind gedwongen werden te glimlachen naar mensen waarvan ze tegelijkertijd te horen kregen dat ze daar volledig schijt aan moest hebben. Misschien deed de moeder het wel voor. En dan moest zij het voor de spiegel nadoen: ‘Denk aan die vervelende oom Frits en aan de smaak van een bedorven citroen’.

Overal lukraak LOL onder zetten is net zo zinloos als een niet gemeende glimlach. Bovendien krijg je van lachen alleen maar rimpels dus zou je het lachen tot een minimum moeten beperken. En kijken naar een ijskoude op-en-neer-glimlach is net zo erg als de blik van een hongerige krokodil op je gericht voelen.

rebecca[at]aichaqandisha.nl