foto: © Sofitel
‘Straks als jullie buiten zijn, zullen jullie aangesproken worden door mensen. Geloof hen niet, ze liegen’. Met dat advies wenste de receptionist van het sjieke Peninsula hotel in Bangkok ons een fijne dag.
De tip van de vriendelijke receptionist kon ons echter onmogelijk voorbereiden op de mensen die we tegen zouden komen in de levendige Thaise hoofdstad.
Meteen buiten was het al raak: we liepen naar de halte van de sky train toen een meneer ons aansprak waar we heen wilden. Er waren heftige demonstraties in de stad gaande, zo vertelde hij ons, en tot een uur of twee in de middag zouden alle winkels dicht zijn en het centrum onbereikbaar.
Doodvermoeiend
Heftige demonstraties klonk heel interessant, dus we liepen door richting de sky train. Een paar meter verderop sprak ditmaal een vrouw ons aan en ook zij wist ons te vertellen dat het centrum onbegaanbaar was. Ze sleurde ons een tuk tuk in en gaf de chauffeur opdracht ons naar een of andere vage winkel te brengen (tourist trap!) waar we snel weer weggingen. De tuk tuk-chauffeur zette ons vervolgens netjes af in het winkelcentrum waar we wilden zijn.
Overal winkelende en snackende mensen. Geen spoor van een demonstratie, laat staan een heftige. En toen begrepen we wat de receptionist bedoelde. De dagen erna zouden we constant dit soort absurde situaties meemaken: een meneer die ons vertelde dat de tempel dicht was, terwijl we uitkeken op een enorme, enórme rij toeristen voor de ingang die netjes op hun beurt stonden te wachten.
Mensen die ons een hele andere kant op wilden krijgen of tuk tuk chauffeurs die ons afzetten bij restaurants in de hoop op commissie terwijl we daar helemaal niet om gevraagd hadden. Dood- en doodvermoeiend.
Briljant en tijdloos
Bangkok, jarenlang wilde ik erheen en toen ik er eenmaal was, was het een, uhm, bijzondere ervaring. En toch, toch hebben we het er ook enorm naar onze zin gehad en zou ik er nog eens naartoe willen: om de tempels te bezoeken die we misten, voor wat toprestaurants die ik uit wil proberen, maar vooral om in het Sofitel So Bangkok te logeren, mede ingericht door mijn lievelingscouturier Christian Lacroix die ook de kostuums voor het personeel ontwierp.
Nu ja, sinds zijn faillissement mag hij zijn naam niet meer gebruiken (het huis is verder gegaan onder leiding van Sacha Walckhoff) en opereert hij onder de naam Mr. C. Lacroix.
Hoewel zijn couture nooit winstgevend was, zijn de ontwerpen van Mr. Lacroix simpelweg briljant en tijdloos en dat hebben hoteliers, Air France en veel modehuizen en artiesten maar al te goed ingezien. In Parijs heeft hij liefst drie hotels ingericht en nu dus ook zijn stempel gedrukt op het Sofitel So in Bangkok dat me gewoon smeekt in die prachtige blauwe kamer te komen logeren.
hassnae[at]aichaqandisha.nl