foto’s © AichaQandisha
Fietstaxi’s waren het deze zomer helemaal in Londen. Voor de Khaliji toeristen dan die er gretig gebruik van maakten.
Nu is Londen, samen met Parijs, sowieso een populaire bestemming voor de Golfstaat-Arabieren, maar deze zomer waren ze nog nadrukkelijker aanwezig.
Niet alleen in de dure boetieks en warenhuizen waar ze zich een breuk kochten, niet slechts met hun obsceen dure en zeldzame voertuigen, maar ook luid klappend en meezingend in de fietstaxi’s waar je je eigen Ipod op kon aansluiten.
Kermisuitje
Overdag was het stil, maar ’s avonds kon je met name rond Oxford street je hart op: de Arabische hits schalden luid door de straten terwijl de Khaliji’s zich gezellig lieten vervoeren door hard fietsende vervoerders. Soms zaten ze zelfs met zijn vijven achterin. En maar trappen, die drommels.
Het was opvallend hoe graag ze de fietstaxi’s namen en ik was er niet helemaal uit of dat kwam, omdat ze mensen graag voor zich laten zwoegen of omdat het de speelsheid had die ze in eigen land zo moeten ontberen.
Ergens vond ik het ontroerend, ontsnapt aan de besloten hitte van de eigen samenlevingen waar geen ruimte is voor publieke uitspattingen, was de luidruchtige fietstaxi als een kermisuitje voor hen waar ze zich even konden laten gaan.
Openlijke frivoliteit
Tegelijk wrong het juist omdat ze waarschijnlijk hard mee zouden werken om dergelijke openlijke frivoliteit in eigen land tegen te gaan vanwege de verstikkende ‘normen’ en ‘tradities’ waar zovelen graag aan vasthouden en mee schermen om veranderingen tegen te gaan.
De ontspannen manier waarop de Londenaren ermee omgingen en de vanzelfsprekende acceptatie van het fenomeen, vond ik een verademing, zeker vergeleken bij de hysterie die zulke taferelen bij ons zouden oproepen. Zelfs Peter werd er recalcitrant van en wilde alleen maar een ritje nemen om het Israëlische volksklied door de luidsprekers te laten knallen.
Maar Londen blijft, ondanks het veranderende karakter en de invasie van buitenlandse rijkaards die alles opkopen, een vorstelijke stad met als grote kracht de onmiskenbare diversiteit.
Voor wie het nieuwe pretpark tegenstaat, zijn er nog genoeg wijken en zijstraten die hun Britse authenticiteit hebben behouden om in rond te dwalen.
hassnae[at]aichaqandisha.nl