Ik ben dol op kastelen. Een van de dingen die ik graag nog zou willen doen is in zo’n mooi, oud kasteel overnachten, maar het is er helaas nog niet van gekomen. Ik stel me dan voor hoe ik daar in een hemelbed lig en net doe of ik in de Middeleeuwen ben, de tijd van ridders en jonkvrouwen (ik heb een nogal clichématige fantasie, sorry). Maar kastelen van binnen vallen vaak tegen.
In Helsingborg, het zuiden van Zweden, staat Sofiero Slott. Een mooi, niet al te overdreven groot gebouw met twee torens aan weerszijden van het gebouw en een groot grasveld voor de deur. Sofiero is in de 19e eeuw gekocht door de kroonprins van Zweden. In 1905 gaf hij het aan zijn zoon Gustav als huwelijkscadeau voor zijn trouwen met de Engelse Margaret. De laatste twee hebben het vervallen kasteel toen opgeknapt, een tuin toegevoegd en sindsdien is het kasteel niet heel erg veranderd. Alleen is het nu in handen van de stad Helsingborg, zodat wij, de gewone mensen, er ook van kunnen genieten.
Trouwen in Sofiero
Van binnen is Sofiero vrij klein. Drie kamers zijn ingericht zoals het er uit zag toen Gustav en Margaret er woonden. In de andere kamers zijn exposities van verschillende kunstenaars te zien. Je kunt het kasteel dus snel in- en uitlopen, want eigenlijk zijn het gebouw en de omgeving het mooist. Toen wij weer terug naar de bus liepen, kwamen we gasten tegen in galakleding. Ik vermoed dat je er, indien erg rijk, dus ook kunt trouwen. En wat een prachtige locatie is het daarvoor. Naast de overnachting voeg ik nu iets anders toe aan mijn kastelenwensenlijst.
Het park staat bekend om zijn rododendrons. Daarvoor moet je ergens in mei/juni zijn, want dan staan ze in volle bloei. Tijdens de wandeling door het park wisselen de kleuren elkaar steeds af, geel, rood, roze, wit… Sofiero Slott is niet voor niets in 2010 uitgeroepen tot Europa’s mooiste park.
Onder de warme zon struinen we verder. Het is juni, immers. De dikke pakken sneeuw waar Zweden om bekend staat, zijn gesmolten en de Zweedse vrouwen hebben hun warme kleding ingeruild voor hotpants. In het grasveld liggen de Zweden en toeristen te zonnen, maar wij ontdekken de bijzondere plekjes van het park.
De leeuw en de rat
Zoals het labyrint bijvoorbeeld. Je gaat in het midden staan, en wie Zweeds kan lezen, loopt de stenen langs en leest een fabel van Fontaine over de leeuw en de rat. Wie geen Zweeds spreekt, zoals ik, kan gewoon naar de schattige beelden van leeuwen en ratjes kijken en het verhaal er zelf bij verzinnen.
Er zijn kleine watervalletjes (al weet ik niet of ze die naam waardig zijn, zo klein zijn ze), vijvertjes, een rare plek vol rechte stenen, een soort totempaal en een plek waar de kinderen kunnen spelen. Ondanks de drukte is het in het park redelijk rustig, zo groot is het. Sofiero betekent niet voor niks ‘de rust van Sofie’.
Het park grenst aan de zee. Aan de overkant kun je Kronborg Slot in Denemarken zien liggen. Het kasteel waar Shakespeares Hamlet zich afspeelt. Wie na Sofiero nog zin heeft, kan met de ferry dus zo oversteken naar het volgende kasteel en zich in Hamlets tijd wanen.
Fotos: © Majda Ouhajji
majda[at]aichaqandisha.nl