Na mijn laatste bezoek aan Bali heb ik van verschillende restaurants en hotels mails ontvangen om me te bedanken voor mijn bezoek en me, indien ik genoten heb, aan te moedigen vooral een lovend bericht achter te laten op Tripadvisor.
Op zich een best sympathiek en te begrijpen verzoek: ik denk dat het gros van de mensen wel een kijkje op de site neemt voor ze een hotel boeken of restaurant reserveren. Dat de besprekingen van mensen effect hebben, bewijzen wel de reacties van hotelmanagers die je er steeds onder leest: ze bedanken de mensen voor hun lof of ‘opbouwende kritiek’.
Epistel
Maar met zo’n expliciet verzoek kunnen restaurants en hotels zich heel wat ongewenste onzin op de hals halen. Lof is fijn. Opbouwende kritiek is handig, maar sommige mensen geven aan de begrippen ‘zeiken’ en ‘zuur’ duizelingwekkend nieuwe dimensies.
Ik laat de zeurders die al klagen om toiletpapier dat niet in een puntje is gevouwen even buiten beschouwing en wil drie besprekingen met jullie delen die zelfs mij als geoefende Tripadvisor lezer dermate vermaakten en verbaasden dat ik ze meermaals las toen ik hotels in Singapore bekeek. Sommige parels, hoe mismaakt ook, moet je niet voor je houden.
Neem deze meneer die er eens goed voor ging zitten en er een heel epistel uit poepte. Je blijft maar scrollen, er komt geen eind aan. Wat er zoal aan het Singaporese Quincy Hotel aan te merken valt volgens hem? Iets met donkere badtegels waardoor je makkelijker vlekken erop zou zien. Heb gebruik van bakstenen waardoor stof zich op kan hopen wat lastiger schoon te maken is.
Pychopatisch gezeik
Stel je voor, ga je een gezellig weekendje naar een fijn hotel, voor je het weet zit je de betegeling te bestuderen en de hoeveelheid stof die daar tussen de voegen in zou kunnen vallen. Dan ben je toch niet helemaal lekker?
Maar dat is niet het enige, meneer vindt Apple computers, waar het hotel gebruikt van maakt, overschat net als de Molton Brown producten in de badkamer (parels, zwijnen). Hij heeft kritiek op de inrichting, de indeling, het zwembad en ook de hapjes die geserveerd worden van de wereldberoemde Dean & DeLuca -die hij niet kent. Een oeverloze lijst psychopatisch gezeik van een meneer die vindt dat zijn klachten serieus genomen moeten worden omdat hij lid zou zijn van the Institute of Hospitality. Juist, en of het hotel punt voor punt zou willen reageren op zijn kritiek in correct Engels.
Als ik een hotel had, zou ik deze meneer vriendelijk vragen elders de lucht te gaan vervuilen. Mensen die erop uit zijn om te zaniken en niet weten hoe te ontspannen, kun je het beste op veilige afstand houden.
De derde nacht
Een hilarische bespreking van het omstreden Moon Hotel vond ik van deze mevrouw wiens klacht er eigenlijk op neerkomt dat ze geen televisie kon kijken in haar hotelkamer. Lastig misschien, maar als je naar een andere stad gaat en in een hotel logeert, kan ik zoveel leukere dingen verzinnen om te doen dan televisie kijken.
Datzelfde Moon Hotel kreeg ervan langs van dit stel dat er kennelijk een probleem mee had dat er gul geschonken werd tijdens het happy hour en dat, heel opmerkelijk, pas op de derde nacht erachter kwam dat er geen raam in de kamer zat. Waar waren je ogen de twee nachten ervoor? Een raam, of de afwezigheid ervan, is niet echt iets dat je over het hoofd ziet.
Er is nog iets interessants aan deze bespreking: diezelfde derde nacht willen de beide heren, die expliciet vermelden dat ze geen homo zijn alsof dat ertoe doet, opeens aparte bedden. Nu is eigenlijk nog het enige wat mij bezig houdt niet of hun bespreking houd snijdt, maar wat er is gebeurd die derde nacht dat ze opeens niet meer hetzelfde bed wilden delen.
Heerlijk werkvermijdende kost.
hassnae[at]aichaqandisha.nl