Weinig verhalen zijn zó op het lijf van Arthur Japin geschreven als het levensverhaal van Vaslav. De Russische balletdanser die de liefde wil verspreiden.
Al een tijdje is de toneelbewerking van het succesvolle boek in het DeLaMar Theater te bewonderen. Wie niet is geweest: ga snel! Vaslav is nog maar tot en met 25 mei te zien.
Jeroen Krabbé speelt Sergej Diaghilev, de voormalige minnaar van Vaslav. Vaslav zette hem aan de kant door met Romola te trouwen. Volgens Japin was Krabbé geknipt voor de rol van Diaghilev. Het eerste waar ik aan moest denken was de weinig flatteuze omschrijving van Diaghilev in het boek. Maar het klopt. Krabbé zet Sergej heel goed neer. De man die nog steeds van zijn minnaar houdt, ondanks dat hij hem verlaten heeft. Je kunt de kwelling bij Krabbé goed merken. In het toneelstuk zijn ook meer flashbacks dan in het boek, waardoor je de ontwikkeling van hun relatie beter begrijpt. Zielig is de scène waarin Vaslav tekeer gaat tegen die arme Diaghilev, die vele jaren ouder is.
Vaslav zelf wordt gespeeld door Maarten Heijmans. Ik moet zeggen dat ik vantevoren een ander beeld van Vaslav voor me had. Maar ik was niet teleurgesteld. Hij weet de kwellingen van Vaslav, die later de diagnose schizofrenie kreeg, goed neer te zetten. Het ene moment is hij verstrooid, het andere moment stroomt hij over van liefde, dan is hij weer ineens kwaad. Net als in het boek krijg je niet goed hoogte van de danser en dat is niet erg.
Beppie Melissen zorgt voor een vrolijke, zelfs hilarische noot als de diva Emilia Markus, de moeder van Romola. Daarnaast is er ook een rol weggelegd voor Floris Verkerk als de bediende Peter en zijn vriendin Lisse, gespeeld door Hanne Arendzen. De meest nuchtere mensen in Vaslav.
Het decor is ook heel erg mooi. Vakantie in Griekenland, een danszaal, het huis van Vaslav. Met beperkte middelen wordt het allemaal tot leven gebracht. Stiekem had ik gehoopt dat er ook in gedanst zou worden. In plaats daarvan werd het toneelstuk af en toe stilgelegd om dans op de muur te projecteren. De laatste dans van Vaslav wordt wel een klein beetje nagespeeld (een half uur het publiek inkijken is ook ondoenlijk). En in die korte tijd weet Heijmans, gesteund door muziek en beelden, goed de sfeer over te brengen die bij die dans hoorde. Angstaanjagend.
majda[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Vaslav, het toneelstuk”