foto’s © Aicha Qandisha
Eén van de beste plekken om op een zomerse dag te zitten is het terras van het Leidse restaurant Woods. Aan het water (is het de Rijn? Ik was nooit goed in topografie), met langsvarende bootjes, hun eigenaars trots met hun dikke buik naar voren aan het stuur of aan het roer. Vlak onder je zwemmen meerkoeten, boven je zwaaien vervaarlijk de wieken van een authentieke oud-Hollandsche molen.
Woods serveert uitstekende gerechten voor een zeer schappelijke prijs. Ze kosten allemaal 12,50, behalve als je kiest voor het verrassingsmenu van de chef, dan is het nóg goedkoper: 10 euro.
Japanse pannenkoek
Er is voor ieder wat wils: vleeseter, viseter, vegetariër of omnivoor. Er staan elegante wijnen op de kaart.
We zaten er twee weken geleden, op een warme, zonnige zondag. We aten er onder meer dumpling met kreeft, Thaise mango en lavendel, Japanse pannenkoek met kabeljauw, gamba en spitskool en ik kloostervarken met bietjes, granny smith en crème fraiche. Ik koos ook nog een selectie van zeer smakelijke, pittige kazen.
Die Japanse pannenkoek was echt uit de kunst. Ik verwachtte er eerlijk gezegd weinig van, omdat in veel vriendelijk geprijsde restaurants (en dure ook, trouwens) kabeljauw saai en droog is. Dit was perfect, met de pannekoek als een knapperige, dunne korst om een vulling vol smaak.
Hoffelijke bediening
Het kloostervarken was een andere uitschieter. Ik ben geen grote vleeseter, ik eet wel regelmatig eend, en als ik vlees eet, moet ik zeggen dat een goed stuk varkensvees oneindig veel lekkerder is dan rundvlees. Zoetig, knapperig. Er gaat niks boven een goeie babi panggang of een mooi stuk Iberico. Het kloostervarken smaakte pittig-zoetig met de frisse bietjes en granny smith voor het nodige tegenwicht.
De bediening is zeer hoffelijk, zij het wat langzaam. Naast ons zat een stel waarvan de vrouw het wachten teveel werd. Ze overdreef het behoorlijk, was al een hele tijd bezig op haar hele kennissenkring te sakkeren, én die van haar man, en kon duidelijk niet tegen de combinatie van wijn en felle zon.
Maar ze had wel een punt. De wachttijden tussen de gerechten waren te lang. De serveerster had een nogal onhandige smoes, ik vergeet wat ze precies zei. Grappig was dat de vrouw als goedmakertje een glas wijn van het huis kreeg, maar die maakte haar alleen maar nog bozer.
Voor relaxte mensen die van echt goed eten houden, wordt Woods door mij warm aanbevolen.
info[at]aichaqandisha.nl
Een reactie op “Woods”