De nieuwe sterren waren zaterdag al uitgelekt in de Michelin app, dus het was geen verrassing meer welke restaurants een of twee sterren kregen in de nieuwe Michelingids, maar het festijn ging vanochtend gewoon door. Uitgekleed, in een leeg DeLaMar theater in Amsterdam probeerde de organisatie online contact te leggen met de winnaars die natuurlijk al op zaterdag feest hadden gevierd.
Belangrijkste ster is wat ons betreft voor Daalder van Dennis Huwaë die zeer verdiend is en die gerust wat eerder had mogen komen (Daalder was bij ons restaurant van het jaar 2019). Dat er na het rampzalige afgelopen jaar toch nog acht sterren bij zijn gekomen en twee tweesterrenrestaurants is gerust opmerkelijk te noemen. Michelin heeft er een uitleg voor: in de periodes dat de restaurants open waren, hebben ze alle dagen van de week gewerkt en verloren tijd ingehaald.
Maar toch, kwaliteit draait om constante, om een gedegen kwaliteit op ieder moment. Des te opmerkelijker is het dat Brut 172 van Hans van Wolde, voormalig chefkok van het Maastrichtse tweesterrenrestaurant Beluga, meteen twee sterren kreeg voor zijn nieuwe avontuur in het Limburgse dorp Reijmerstok. Het restaurant moest enkele dagen na opening dicht vanwege de eerste lockdown en later in oktober weer sluiten vanwege de tweede lockdown.
We hebben meerdere keren goed tot uitstekend gegeten in Beluga, maar ik zie me niet zo snel bij Brut 172 aanschuiven en wel hierom: in de serie Brut waarin Van Wolde gevolgd wordt bij zijn droomonderneming (ik heb zelfs een cameo, zag ik, wie me spot, laat een reactie achter), is te zien hoe Van Wolde aan zijn neus zit terwijl hij het eten voorbereidt, met zijn hand door zijn haar gaat en dan met diezelfde hand ravioli oppakt en, tijdens een pop-up, met zijn schoenen op de tafel gaat staan. Dezelfde tafel waar zijn gasten aan eten en het brood aan breken. Van Wolde presenteert dat als creatieve durf, maar ik zie dat als een spijtig gebrek aan respect voor eten en hygiëne.
Sommelier van het jaar
Het afgelopen jaar was dramatisch, dit jaar is nog niet veel beter. Restaurateurs hebben zich van hun meest creatieve en veerkrachtige kant laten zien. Daar waar multinationals met miljarden omzet hun hand ophielden bij de overheid om vervolgens royale winsten uit te keren aan hun aandeelhouders, zetten chefs alles op alles om niet alleen hun restaurants en personeel te behouden, maar ook om de lockdown misère te doorbreken met bijzondere thuismenu’s. Ik wil op deze plek dus echt niemand afbranden, maar wel eerlijk blijven. Wanneer je een restaurant binnentreedt, is dat een teken van vertrouwen en ik zou hopen dat dat vertrouwen niet geschaad wordt. Desondanks: van harte natuurlijk aan Van Wolde, die met deze twee sterren zijn lef om iets anders te doen, beloond ziet worden.
Meliefste in het Zeeuwse Wolphaartsdijk moesten we vorig jaar laten schieten vanwege de lockdown. Onze reservering bij Restaurant 212, beloond met twee sterren, zagen we in rook opgaan vanwege diezelfde lockdown. Hopelijk krijgen we in of na de zomer een herkansing. Wils in Amsterdam, Kasteel Heemstede in Houten (een heel goed restaurant voor het van eigenaar veranderde, we hebben de nieuwe keuken nog niet geprobeerd) gaan op de lijst net als Zeezout in Rotterdam. Chef Patrick ’t Hart van dat laatste restaurant toonde zich tijdens de uitreiking een leuke spreker.
Het vrolijkste nieuws, zijn foto pronkt niet voor niks boven dit stuk, is dat sommelier Edgaras Razminas van onze lieveling, Soenil Bahadoers De Lindehof in Nuenen, door Michelin tot sommelier van het jaar is uitgeroepen. En meer dan terecht.
Eddy begon als afwasser bij De Lindehof, klom op tot verlegen, bedeesde gastheer en ontpopte zich tot een fenomenale sommelier met bijzondere keuzes, een hele stand-up show tijdens lunch en diner met als uitsmijter, áls je gelukt hebt, een soort Burlesque voorstelling.
Complimenten natuurlijk ook aan de eigenzinnige Soenil die niet bang is buiten de lijntjes te kleuren en zijn eigen regels te volgen in weerwil van wat de buitenwacht verwacht. In een wereld waarin iedereen elkaar kopieert, het veilig houdt en vooral geen knuppel in het hoenderhok durft te gooien, onderscheiden de echte talenten zich met hun persoonlijkheid en mateloze creativiteit.
Op de buitenbeentjes, dus! Op de eigenwijze geesten die iedere dag mooier en lekkerder maken zonder veiligheidsgordel, behaagziek te zijn of zichzelf in de uitverkoop te gooien. En op de restaurants en chefs die ons door deze dodelijk saaie tijd trekken. We kunnen niet wachten tot we weer lange middagen en avonden bij jullie mogen doorbrengen.
Wil je in de tussentijd zelf aan de slag met de recepten van Soenil Bahadoer? Ons boek, waar we reuze trots op zijn, kun je hier bestellen, of ga langs bij Soenils foodtruck, iedere vrijdag en zaterdag voor de Lindehof, dan kun je meteen de lekkerste Surinaamse streetfood proeven en een exemplaar laten signeren.
info[at]aichaqandisha.nl