foto’s © Aicha Qandisha
Na mijn hemelse bezoekje aan Parijs was het potje leeg en dus moest ik na een jaar smachtend wachten met bloedend hart concluderen dat ik, in tegenstelling tot vorig jaar, niet aanwezig zou kunnen zijn bij de bekendmaking van The Worlds 50 Best in het Australische Melbourne. Jullie zullen het moeten doen met mijn stuk in NRC vandaag en deze nabeschouwing in plaats van een liveblog en exclusieve interviews zoals vorig jaar en geloof me, dat vind ik heel, heel erg.
Maar goed, terwijl de chefs feesten, de drank rijkelijk vloeit en de lekkerste hapjes rondgaan, kijken we vanuit het saaie Nederland terug op de ceremonie.
Beste patissier
Vanochtend deed ik via Twitter een voorspelling dat Dominique Ansel de prijs voor beste patissier zou krijgen en dat was ook zo. Geheel verdiend. Hij is niet alleen uitvinder van de heerlijke cronut, maar behoort met zijn teams tot de meest vernieuwende patissiers. Hij heeft inmiddels vier zaken: in New York, uiteraard waar het allemaal begon, in Londen en inmiddels twee in Tokio. Vorige week ging zijn tweede vestiging open in het geweldige Mitzukoshi warenhuis het heerlijke Ginza. Voor volgend jaar tip ik Cédric Grolet, chef-patissier van het Parijse Le Meurice van Alain Ducasse. Wat die man voor zoets tovert!
Zo’n lijst is natuurlijk heel persoonlijk. Zoveel mensen, zoveel smaken. We hebben de afgelopen jaren in aardig wat van de restaurants op de lijst gegeten en sommige waren onvergetelijker dan andere. Natuurlijk spelen er belangen mee, dat kan niet anders, maar waar het uiteindelijk om gaat is de viering van de gastronomie.
Plaatsje gezakt
Heston Blumenthal van het fenomenale The Fat Duck kreeg de lifetime achievement award en in zijn toespraak eerde hij de fantasie die aan de basis staat van culinaire vernieuwing:
Imagination has led to education. We need to learn how to remove the straight jacket of fear, of failure. We have to keep our imagination by losing fear of failure. Imagination is a celebration of what makes us human and that is to cook.
De winnaar van vorig jaar, de bijzonder sympathieke Massimo Bottura is een plaatsje gezakt naar twee met zijn Osteria Francescana. De geweldige Roca broers van El Celler de Can Roca zijn gezakt naar drie. Het New Yorkse Eleven Madison Park is gekroond tot beste van de wereld. Vorig jaar sprak ik na afloop van de ceremonie chefkok Daniel Humm, een man voor wie je eigenlijk niet niet kunt vallen, zo aardig en attent. Een jaar eerder hadden we een jetlagged diner in de lounge van het restaurant.
Eetbare magie
Zo op het eerste gezicht zou ik zeggen dat El Celler de Can Roca de meeste indruk op ons maakte, maar wat doet het ertoe. Iedere mooie ervaring telt. De beste chefs raken niet alleen aan je herinneringen, maar creëren ook weer nieuwe die je, als het een beetje meezit, heel lang met je meedraagt. Die ene smaak, dat ene gevoel, dat moment van verrukking, dat intense genot.
In eten komt alles samen. Of zoals Will Guidara van Eleven Madison Park zei in zijn dankwoord, met eten creëren ze magical worlds to escape a world that increasingly needs a little more magic.
Eind van het jaar komen we, Inchallah, Deo Volente, weer met onze eigen lijst! Proost op nog heel veel eetbare magie.
info[at]aichaqandisha.nl